7. Daire 2001/2640 E. , 2004/394 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2001/2640
Karar No : 2004/394
Temyiz İsteminde Bulunan: Başbakanlık Gümrük Müsteşarlığı adına İzmir Gümrük Müdürlüğü
Karşı Taraf : … Konteyner Hizmetleri Anonim Şirketi
Vekili : Av. …
İstemin Özeti : Davacı Şirket adına tescilli … gün ve … sayılı giriş konteyner kayıt ve takip formuna istinaden geçici olarak yurda girişi yapılan konteynerin süresinden sonra yurt dışı edildiğinden bahisle, konteynere isabet eden gümrük vergi ve resimleri ile olay tarihinde yürürlükte bulunan 1615 sayılı Kanunun 149’uncu maddesi uyarınca hesaplanan para cezasının tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinin, dava konusu edilen para cezasına ilişkin kısmını; dosyanın incelenmesinden, davacı Şirket tarafından geçici olarak yurda getirilen konteynerin, süresinde yurt dışı edilmediğinden bahisle tahakkuk ettirilen gümrük vergi ve resimlerine vaki itirazın reddi üzerine, düzenlenen ödeme emrinde para cezasına da yer verildiği; ancak, ödeme emri düzenlenmeden önce, para cezasının ihbarname veya bu nitelikte bir yazı ile davacı Şirketten istenilmediğinin anlaşıldığı; bu bakımdan, para cezasına ilişkin karar alınıp, davacı Şirkete tebliği suretiyle, bu işleme karşı idari itiraz ve dava açma hakkı tanınmaksızın, diğer bir ifadeyle, para cezasının kesinleşmesi beklenmeden, doğrudan ödeme emri düzenlenmesinde yasal isabet bulunmadığı gerekçesiyle iptal eden … Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…; K:… sayılı kararının; 1972 sayılı Konteynerlerle İlgili Gümrük Sözleşmesi ve Yönetmelik hükümlerine göre verilen taahhütname uyarınca, davacı Şirketin idari itiraz hakkı bulunmadığı ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti: Savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz istemi reddedilerek kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …’in Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz başvurusu; geçici olarak yurda girişi yapılan konteynerin, süresinde yurt dışı edilmediğinden bahisle tahakkuk ettirilen gümrük vergi ve resimleri ile olay tarihinde yürürlükte bulunan 1615 sayılı Gümrük Kanununun 149’uncu maddesi uyarınca hesaplanan para cezasının tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinin para cezasına ilişkin kısmını; para cezasının kesinleşmediği gerekçesiyle iptal eden mahkeme kararının bozulması istemine ilişkindir.
Her ne kadar; davalı Gümrük Müdürlüğünce, 1972 sayılı Konteynerlerle İlgili Gümrük Sözleşmesi ve Yönetmelik uyarınca, geçici ithal sırasında alınan taahhütnameye göre, davacı Şirketin idari itiraz hakkı bulunmadığı iddia edilmişse de; geçici ithalat yapanlardan teminat aranması, 1615 sayılı Kanununun 119’uncu maddesi hükmü gereği olup, yukarıda anılan Yönetmeliğe göre alınan taahhütname, davacı Şirketin idari itiraz hakkını ortadan kaldıracak nitelikte hukuki kıymete haiz bir belge olmadığından, aksi yoldaki davalı idare itirazı yerinde görülmemiştir.
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen diğer iddialar da, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine ve Mahkeme kararının onanmasına, 23.2.2004 gününde oybirliği ile karar verildi.