Danıştay Kararı 7. Daire 2001/2490 E. 2004/2423 K. 13.10.2004 T.

7. Daire         2001/2490 E.  ,  2004/2423 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2001/2490
Karar No : 2004/2423

Temyiz İsteminde Bulunan: Yeni Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf : … İnşaat Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi
Vekili : Av. …- Av. …
İstemin Özeti : Limited şirket iken nevi değiştirmek suretiyle anonim şirkete dönüşen davacı Şirket adına, ana sözleşmede yer alan ve eski şirketten yeni şirkete geçen öz sermaye tutarı üzerinden salınan damga vergisi ile kesilen vergi zıyaı cezasına ilişkin işlemi; davacı Şirketin 12.1.2000 tarihli Türkiye Ticaret Sicili Gazetesi’nde yayımlanan Ana Sözleşmesinden ve Şirketin karar defterinden, limited şirketin, Türk Ticaret Kanununun 152’nci maddesine göre nev’i değiştirmek suretiyle anonim şirkete dönüştürüldüğü; Şirketin faaliyetine anonim şirket olarak devam etmesine ortaklarca karar verildiği; limited şirketin, bütün varlığı, borç ve alacakları ile tüm hukuki görev ve sorumluluklarıyla nev’i değiştirmek suretiyle anonim şirkete dönüştüğü hususlarının anlaşıldığı; bu duruma göre, limited şirketin anonim şirkete dönüşmesi eski şirketin feshi ve yeni bir şirketin kurulması olarak kabul edilemeyeceğinden, eski şirkete ait öz sermaye esas alınarak tesis edilen tarh ve ceza kesme işleminde isabet görülmediği gerekçesiyle iptal eden … Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…; K:… sayılı kararının; limited şirketin anonim şirkete dönüştürülmesi, yeni bir kuruluş mukavelenamesinin düzenlenmesini gerektirdiğinden, yeni şirket sözleşmesinin damga vergisine tabi tutulması gerektiği ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti: Süresinde savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi …’un Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz istemi reddedilerek kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …’in Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp, vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle, temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanmış bulunan mahkeme kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine; kararın onanmasına, 13.10.2004 gününde oybirliği ile karar verildi.