7. Daire 2000/8508 E. , 2003/5061 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2000/8508
Karar No : 2003/5061
Temyiz İsteminde Bulunan: Liman Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf : … Turizm Taşımacılık ve Ticaret Limited Şirketi
İstemin Özeti: Düzenleyicisiyle ilgili bilgi taşımayan faturalarla haksız katma değer vergisi indiriminden yararlanmak suretiyle vergi zıyaına neden olduğundan bahisle, inceleme raporuna dayanılarak, 1997 Ekim dönemi için, davacı adına, re’sen salınan katma değer vergisine ve kesilen kaçakçılık cezasına ilişkin işlemi; davacı Şirket adına tahmil-tahliye hizmet alışlarını, gelir (stopaj) vergisi ödememek için muhteviyatı itibarıyla gerçek dışı faturalarla belgelendirdiğinden bahisle işlem tesis edilmiş ise de; hizmet alışlarının gerçek olduğu; sözü edilen hizmetlerin vergiden muaf kişilere veya fatura düzenleyen kişi ve firmaya yaptırıldığı hususunun tespit edilmediği; bu haliyle, hizmet alışlarını Vergi Usul Kanunu ve ilgili düzenlemelerde öngörülen fatura nizamına uygun faturalarla belgelendiren davacı Şirket adına varsayıma dayalı olarak tesis edilen tarh ve ceza kesme işleminde isabet bulunmadığı gerekçesiyle iptal eden … Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…; K:… sayılı kararının; inceleme raporuna dayanılarak yapılan tarhiyatın yerinde olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : İstemin reddi gerektiği savunulmuştur.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi: Dosyanın incelenmesinden, düzenleyicisine ait zorunlu bilgileri içermeyen faturalara dayalı katma değer vergisi indiriminin kabul edilmesi suretiyle işlem tesis edildiği anlaşılmıştır.
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 230’uncu maddesinin 1’inci fıkrasının 2’nci bendinde, faturayı düzenleyenin adı, varsa ticaret unvanı, iş adresi, bağlı olduğu vergi dairesi ve hesap numarası faturada bulunması gereken zorunlu bilgiler arasında sayıldıktan sonra, aynı Kanunun 227’nci maddesinin 3’üncü fıkrasında, bu Kanunda öngörülen zorunlu bilgileri taşımayan belgelerin, vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılacağı kurala bağlanmıştır.
Olayda, sözü edilen Kanun hükümleri uyarınca taşıması gereken zorunlu unsurları bulundurmayan faturalar hiç düzenlenmemiş sayılacağından, bu belgelere dayalı katma değer vergisi indirimlerinin kabulüne yasal olanak bulunmamaktadır.
Bu nedenle, mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …’nın Düşüncesi:Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz başvurusu; düzenleyicisiyle ilgili bilgi taşımayan faturalarla haksız katma değer vergisi indiriminden yararlanmak suretiyle vergi zıyaına neden olduğundan bahisle, davacı Şirket adına, re’sen salınan katma değer vergisine ve kesilen kaçakçılık cezasına ilişkin işlemi iptal eden mahkeme kararının bozulması istemine ilişkindir.
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 230’uncu maddesinin birinci fıkrasının 2’nci bendinde, faturayı düzenleyenin adı, varsa ticaret unvanı, iş adresi, bağlı olduğu vergi dairesi ve hesap numarası, faturada bulunması gereken zorunlu bilgiler arasında sayıldıktan sonra; aynı Kanunun 227’nci maddesinin üçüncü fıkrasında da, bu Kanunda öngörülen zorunlu bilgileri taşımayan belgelerin, vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılacağı hükme bağlanmıştır.
Olayda; davacı Şirketin katma değer vergisi indiriminde kullandığı faturalardan bir kısmında, faturayı düzenleyenin adı, soyadı, ticaret unvanı, iş adresi, bağlı olduğu vergi dairesi ve hesap numarası gibi bilgilerin bulunmadığı hususunun inceleme raporu eki tutanağı imzalayan davacı Şirket yetkilisi tarafından kabul edildiği tartışmasızdır. Dolayısıyla; anılan faturaların hiç düzenlenmemiş sayılması, yukarıda sözü edilen Kanun hükmüdür. Hiç düzenlenmemiş sayılan faturalara dayanılarak katma değer vergisi indiriminden yararlanılmasına olanak bulunmadığından, vergi mahkemesi kararının aksi yoldaki hüküm fıkrasında isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenle, temyiz isteminin kabulüne ve mahkeme kararının bozulmasına; bozma kararı üzerine Mahkemece yeniden verilecek kararla birlikte yargılama giderleri de dikkate alınacağından, bu hususta hüküm tesisine gerek bulunmadığına, 15.12.2003 gününde oybirliği ile karar verildi.
Dosyanın incelenmesinden, düzenleyicisine ait zorunlu bilgileri içermeyen faturalara dayalı katma değer vergisi indiriminin kabul edilmesi suretiyle işlem tesis edildiği anlaşılmıştır.
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 230’uncu maddesinin 1’inci fıkrasının 2’nci bendinde, faturayı düzenleyenin adı, varsa ticaret unvanı, iş adresi, bağlı olduğu vergi dairesi ve hesap numarası faturada bulunması gereken zorunlu bilgiler arasında sayıldıktan sonra, aynı Kanunun 227’nci maddesinin 3’üncü fıkrasında, bu Kanunda öngörülen zorunlu bilgileri taşımayan belgelerin, vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılacağı kurala bağlanmıştır.
Olayda, sözü edilen Kanun hükümleri uyarınca taşıması gereken zorunlu unsurları bulundurmayan faturalar hiç düzenlenmemiş sayılacağından, bu belgelere dayalı katma değer vergisi indirimlerinin kabulüne yasal olanak bulunmamaktadır.
Bu nedenle, mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.