7. Daire 2000/8465 E. , 2003/4830 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2000/8465
Karar No : 2003/4830
Temyiz İsteminde Bulunan : … varisi …
Karşı Taraf : İstiklal Vergi Dairesi Müdürlüğü
İstemin Özeti : Sahte fatura kullanmak suretiyle haksız katma değer vergisi indiriminde bulunduğundan bahisle, davacı adına, 1995 yılının Ocak ve Şubat dönemleri için re’sen salınan katma değer vergisine ve kesilen kaçakçılık cezasına ilişkin işlemin iptali istemiyle açılan davayı; olayda, davacının katma değer vergisi indiriminde kullandığı faturaları düzenleyen kişi ve firmalar nezdinde yapılan inceleme sonucu; bir kısmının mükellefiyet kaydının bulunmadığı; bir kısmının ise düzenlenen faturalarda gösterilen vergi dairelerinin hayali olduğunun saptanmış olması karşısında, anılan faturalara dayalı indirimlerinin kabul edilmemesi suretiyle yapılan resen tarhiyatta ve kesilen kaçakçılık cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle reddeden … Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…; K:… sayılı kararının; faturaların gerçek bir mal teslimi karşılığında düzenlendiği ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : İstemin reddi gerektiği yolundadır.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz istemi reddedilerek kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …’nın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp, vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle, temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, mahkeme kararının, vergi aslı yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Mahkeme kararının, kaçakçılık cezası yönünden davanın reddine dair hüküm fıkrasına yönelik temyiz istemine gelince:
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 372’nci maddesinde; ölüm halinde vergi cezasının düşeceği hükme bağlanmış olup, bir örneği dosyada mevcut … Sulh Hukuk Mahkemesince verilen … gün ve E:…; K:… sayılı veraset ilamından, davacı …’ın 7.3.2000 tarihinde vefat ettiğinin anlaşılması karşısında, kaçakçılık cezası hakkında Mahkemece yeniden bir karar verilmesi zorunlu görülmüştür.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin kısmen reddi ile mahkeme kararının vergi aslı yönünden davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasının onanmasına; onanan kısma ilişkin vergi ve ceza tutarı üzerinden binde 7.2 oranında ve … liradan az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından Mahkemece karara bağlanan harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz edenden alınmasına; kısmen kabulü ile, kaçakçılık cezası yönünden, yukarıda belirtilen husus göz önünde bulundurulmak suretiyle bir karar verilmek üzere, mahkeme kararının cezaya ilişkin hüküm fıkrasının bozulmasına, 19.11.2003 gününde oybirliği ile karar verildi.