7. Daire 2000/7668 E. , 2003/3480 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2000/7668
Karar No : 2003/3480
Temyiz İsteminde Bulunan: Yahya Galip Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf : … Gıda Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
İstemin Özeti : 1997 yılının Temmuz, Eylül ve Aralık dönemlerine ait beyannamelerini vermediğinden dolayı, takdir komisyonu kararına dayanılarak davacı Şirket adına salınan katma değer vergisi ve kesilen ağır kusur cezası ile 1997 yılının Mart ve Nisan dönemlerine ait beyannamelerini süresinden sonra vermesi nedeniyle kesilen usulsüzlük cezalarına ilişkin işlemlerin iptali istemiyle açılan davada; davacı Şirketin ilgili dönemlere ait beyannamelerini vermemesi nedeniyle, re’sen takdir takdir yoluna gidilmesinde kanuna aykırılık bulunmadığı; ancak, dosyadaki bilgi ve belgelerden, matrah takdirine ait takdir komisyonu kararında hiç bir kanıt gösterilmediği, katma değer vergisine tabi mal teslimi ve hizmet ifasının bulunduğu yolunda bir tespitin yapılmadığı, yalnızca genel ifadeler kullanılarak matrah takdir edildiği anlaşıldığından, davacı adına re’sen katma değer vergisi salınmasında ve ağır kusur cezası kesilmesinde isabet görülmediği; 1997 yılının Mart ve Nisan dönemlerine ait beyannamelerinin süresi içinde verilmediği sabit olduğundan, usulsüzlük cezası kesilmesinde ise kanuna aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle, katma değer vergisi tarh edilmesine ve ağır kusur cezası kesilmesine dair işlemlerin iptali, davanın, usulsüzlük cezasına ilişkin kısmının ise reddi yolundaki … Vergi Mahkemesinin … günlü, E:…; K:…sayılı kararının iptale ilişkin hüküm fıkrasının; beyannamelerini vermeyen davacı adına re’sen yapılan tarhiyatın ve kesilen cezanın yerinde olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti: Savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz istemi reddedilerek kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …’ün Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı
hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz başvurusu, davacı adına, beyannamesini vermediğinden bahisle, re’sen salınan katma değer vergisine, kesilen ağır kusur ve usulsüzlük cezalarına dair işlemleri kısmen iptal eden, kısmen de davayı reddeden vergi mahkemesi kararının temyize konu hüküm fıkrasının bozulması istemine ilişkindir.
Vergi Usul Kanununun 30’uncu maddesinin ilk fıkrasında, re’sen vergi tarhı, vergi matrahının tamamen veya kısmen, defter kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitine imkan bulunmayan hallerde takdir komisyonları tarafından takdir edilen veya vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlarca düzenlenmiş vergi inceleme raporlarında belirtilen matrah veya matrah kısmı üzerinden vergi tarh olunması olarak tanımlanmış olup; maddenin devamında, vergi beyannamesinin kanuni süresi geçtiği halde verilmemesi halinde, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitinin mümkün olmadığının kabul edileceği; 31’inci maddede de, takdir kararlarında bulunacak malumatlar içinde, “takdirin müstenidatı ve takdir hakkında izahat” hususu da sayılmıştır.
Yukarıda yer verilen kanun hükümleri uyarınca, davacı Şirketin beyannamelerini kanuni süresi geçtiği halde vermemesi nedeniyle re’sen takdir yoluna gidilmesi yerinde ve tarhiyatın dayanağı olan takdir komisyonu kararında, mükellefin yaptığı işin ve iş yerinin durumu, mevkii, emsalleri, piyasa şartları, ilgili dönemdeki mal ve hizmet teslimleri, … tüketici fiyat endeksi, asgari hayat standardı miktarları, işle ilgili sair bilgiler araştırılmak suretiyle matrah takdir edildiği belirtilmiş ise de; dosyanın incelenmesinden, davacı Şirketin herhangi bir faaliyetinin olmadığının, 12.9.1996 ve 12.6.1997 tarihli tutanaklarla tespit edildiğinin anlaşılması karşısında, ilgili dönemde vergiye tabi mal teslimi ve hizmet ifasında bulunmayan davacı Şirket hakkında yapılan matrah takdirinde ve adına re’sen katma değer vergisi salınarak ağır kusur cezası kesilmesinde isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenle, temyiz isteminin reddine, 9.6.2003 gününde oybirliği ile karar verildi.