Danıştay Kararı 7. Daire 2000/4892 E. 2001/3680 K. 03.12.2001 T.

7. Daire         2000/4892 E.  ,  2001/3680 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No: 2000/4892
Karar No: 2001/3680

Temyiz İsteminde Bulunan: Seğmenler Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf : … Sanayi Anonim Şirketi
İstemin Özeti : Davacı Şirket ile … Turistik Tesisleri Anonim Şirketi arasında düzenlenen birleşme sözleşmesinin nispi oranda damga vergisine tabi olduğundan bahisle, vergi inceleme raporuna dayanılarak damga vergisi tarh edilmesi ve kaçakçılık cezası kesilmesine ilişkin işlemin iptali istemiyle açılan davanın, vergi aslına ilişkin kısmını reddeden, ceza kesme işleminin ise kusur cezasını aşan kısmını iptal eden … Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…; K:… sayılı kararının, davanın reddine ilişkin hüküm fıkrasının, Danıştay Yedinci Dairesinin 14.4.1999 gün ve E:1998/674; K:1999/1463 sayılı kararı ile idarece nispi vergiye tabi tutulan birleşme sözleşmesinin incelenmesinden, sözleşmenin “…”nın mevcut sermayesinin …’ın sermaye tutarı kadar artırılacağı” yolundaki 5’inci maddesi belli bir parayı ihtiva etmediği gibi, sözleşme konusu işlem bedelinin hesaplanmasına olanak sağlayacak belli rakamlar da içermediği anlaşıldığından; maktu olarak vergilendirilmesi gerektiği, nispi vergi tarh edilmesinde yasal isabet bulunmadığı gerekçesiyle bozulması üzerine, bozma kararına uyularak damga vergisi tarh edilmesi ve kaçakçılık cezası kesilmesine ilişkin işlemi iptal eden … Vergi Mahkemesinin … günlü E:…; K:… sayılı kararının; sözleşmenin nispi oranda damga vergisine tabi olduğu, bu nedenle dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti: Savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi …’nun Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz istemi reddedilerek kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …’in Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp, vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle, temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
İlk derece mahkemesi kararlarının, Danıştayca, uyuşmazlığın çözümü de gösterilerek bozulması durumunda; kararı bozulan mahkemece, bu karara uyularak yeniden verilecek kararlara karşı yapılacak temyiz başvurularının, bozma kararında yazılı esaslara uygunluğu bakımından incelenmesi gerekir.
Dosyanın incelenmesinden, temyize konu vergi mahkemesi kararının, Dairemizin açıklanan nitelikteki bozma kararına uyularak verildiği anlaşıldığından, istemin reddine ve kararın onanmasına, 3.12.2001 gününde oybirliği ile karar verildi.