7. Daire 2000/2879 E. , 2000/3092 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No: 2000/2879
Karar No: 2000/3092
Temyiz İsteminde Bulunan Taraflar: 1) … Endüstri A.Ş.
Vekili : Av. …
2) Boğaziçi Kurumlar Vergi Dairesi Başkanlığı
İstemin Özeti : Davacı şirketin 1998 yılına ilişkin olarak verdiği kurumlar vergisi beyannamesi üzerine tahakkuk ettirilen fon payının 2’nci ve 3’üncü taksitlerinin vadelerinde ödenmemesi üzerine tahsilleri amacıyla düzenlenerek tebliğ edilen ödeme emrinin iptali istemiyle açılan davada; 1.9.1999 gün ve 23803 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 277 sayılı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinin “Mücbir Sebep Hali” başlıklı 1’inci bölümünde, 17.8.1999 tarihinde meydana gelen depremin, Vergi Usul Kanununun 13’üncü maddesi uyarınca mücbir sebep hali kapsamına girdiği; depremden yoğun olarak etkilenen Kocaeli, Sakarya, Yalova illerinin merkez ve ilçeleri ile, Bolu ilinin Düzce, Gölyaka, Gümüşova, Cumayeri ve Çilimli İlçelerinde, depremden zarar görmüş olsun olmasın, mükellefiyet kaydı bulunan tüm mükelleflerin; İstanbul, Eskişehir ve Bursa illerinde mükellefiyet kaydı bulunan mükelleflerden ise sadece depremden zarar gören mükellefler için mücbir sebep halinin kabul edildiği; bu mükelleflerin, mücbir sebep hali sayılan süreye rastlayan beyannamelerini vermek ve bu beyannamelere göre tahakkuk edecek vergileri ödemek zorunda olmadıkları; ayrıca, 1999 yılının Ağustos ayı içerisinde beyan edilmesi gereken vergiler için afet tarihinden önce verilen beyannameler üzerine tahakkuk eden, ancak afet tarihi itibarıyla ödeme süresi geçmemiş olan vergilerin de, mücbir sebep nedeniyle uzayan beyanname verme süresinin son gününe kadar ödenebileceği yolunda düzenlemelere yer verildiği; olayda, davacı şirketin kanuni iş merkezinin İstanbul; üretim yerinin ise, depremden yoğun olarak etkilenen Kocaeli İlinde olduğunun ve 17.8.1999 tarihinde meydana gelen depremden üretim yerinin zarar gördüğünün, dosyada mevcut bilirkişi raporundan anlaşıldığı; bu haliyle de, mücbir sebep halinin, mükellef yönünden bulunduğunun kabulü gerektiği; ancak, mücbir sebep halinin başladığı tarihten önce, 29.4.1999 tarihinde verilen beyanname üzerine tahakkuk eden fon payının 2’nci taksidinin vadesinin, mücbir sebebin başlangıcından önce, 31.7.1999 olması nedeniyle, söz konusu borç kısmı için tebliğ hükümlerinden yaralanılamayacağı; vadesi mücbir sebebin başlangıcından sonraki bir tarih olan 31.10.1999 tarihine rastlayan 3’üncü taksit yönünden ise, tebliğ hükümlerinden yararlanılacağının kabulü icap ettiği gerekçesiyle ödeme emrinin kısmen iptali, kısmen de davanın reddi yolundaki, … Vergi Mahkemesinin … günlü, E:…; K:… sayılı kararının iptale ilişkin hüküm fıkrasının; davacının iş merkezinin İstanbul’da olduğu; öte yandan, davacı şirketin depremden zarar gördüğü yolunda herhangi bir başvurusunun bulunmadığı; ödeme emri içeriği alacağın depremden önce tahakkuk ettiği; bu haliyle de, 277 sayılı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği hükümlerinden yararlanamayacağı iddialarıyla vergi dairesince; redde ilişkin hüküm fıkrasının da; Tebliğde, vadesi gelmiş ya da gelmemiş borçlar arasında ayrım yapılmadığı ileri sürülerek davacı tarafından bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti: Yükümlü kurum tarafından savunma verilmemiş olup; vergi dairesince, yükümlü temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi: Temyiz dilekçelerinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, taraflar temyiz istemi reddedilerek kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …’ın Düşüncesi: Tarafların karşılıklı temyiz dilekçelerinde sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp, vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle tarafların karşılıklı temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle, gerekçesi yukarıda açıklanmış bulunan mahkeme kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup, temyiz dilekçelerinde ileri sürülen iddialar sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, tarafların temyiz istemlerinin reddine; kararın onanmasına; … lira maktu karar harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 6.11.2000 gününde oybirliği ile karar verildi.