7. Daire 2000/1195 E. , 2000/3158 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No: 2000/1195
Karar No: 2000/3158
Temyiz İsteminde Bulunan: Kastamonu Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : Takdir komisyonu kararına dayanılarak davacı adına salınan veraset ve intikal vergisi ile kesilen kaçakçılık cezasını; dosyanın incelenmesinden, davacıya beyana davet yazısı tebliğ edilmeden, dosyanın takdir komisyonuna sevk edildiğinin anlaşıldığı; her ne kadar, 213 sayılı Kanunun 30’uncu maddesi uyarınca, kanuni ve ek sürede beyannamenin verilmemiş olması halinde matrahın resen takdir yoluyla tespiti ve ayrıca ceza uygulanması gerekmekte ise de, 7338 sayılı Veraset ve İntikal Vergisi Kanununda 213 sayılı Kanunun 342’nci maddesiyle bu prensibe bir istisna getirildiği, anılan 342’nci maddede; tahakkuk muamelesi yapılması için mükelleflerin yazı ile beyana davet edilmesi ve ikinci 15 günlük ek süre verilmesinin vergi daireleri için zorunlu kılındığı; bu duruma göre, yazı ile beyana davet edilip, ikinci 15 günlük ek süre verilmedikçe tahakkuk işleminin gerçekleştirilmesi olanağının bulunmadığı; verilecek ikinci ek süre içinde beyanname verildiğinde vergi zıyaı olmamış sayılacağı maddede açıkça belirtilmiş bulunmasına göre, verilecek ikinci ek sürede beyanname verilmesi halinde vergilendirme ile ilgili ödevin zamanında yerine getirilmediğini kabul imkanının kalmadığı; diğer bir ifadeyle, beyannamenin “zamanında” verilmiş sayılacağı; bu nedenle, tarhiyata gecikme zammı uygulanmayıp ceza da kesilemediği; bu itibarla, olayda, resen takdir yoluyla matrah tespiti yoluna gidilmesinde isabet bulunmadığı gerekçesiyle kaldıran … Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…; K:… sayılı kararının; davacıya ivazsız olarak gayrimenkul intikal ettiğinin inceleme ile saptandığı; bu nedenle, olayda, normal prosedürün uygulanmadığı ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti: İstemin reddi gerektiği yolundadır.
Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz istemi reddedilerek kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …’in Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp, vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle, temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine; kararın onanmasına, 9.11.2000 gününde oybirliği ile karar verildi.