7. Daire         1999/2300 E.  ,  2000/648 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No: 1999/2300
Karar No: 2000/648

Temyiz İsteminde Bulunan: Kemeraltı Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf : … (…İcra Müdürü) …,
…, …, …
…, …, …
…, …, …
…, …, …, …
…, …, …
…, …, …
…. …, …
…, …, …
…, varisleri …
…, … …
…
Vekili : Av. …
İstemin Özeti : Karayolları Genel Müdürlüğü, DSİ Genel Müdürlüğü, Arsa Ofisi Genel Müdürlüğü ve İzmir Büyükşehir Belediye Başkanlığınca kamulaştırılan taşınmazlara ilişkin olarak, açılan tezyidi bedel davaları sonucu kesinleşen kamulaştırma bedellerinin icra müdürlüğünce ödenmesi sırasında damga vergisi hesaplanmadığından bahisle kusur cezalı damga vergisi tarh edilmesi yolunda tesis edilen işlemi; 488 sayılı Damga Vergisi Kanununa ekli 2 sayılı Tablonun I-A/9 bendinde, resmi daireler lehine yapılan istimlaklerde düzenlenen kağıtların damga vergisinden istisna olduğunun belirtildiği, 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu incelendiğinde de, kamulaştırma işlemlerinin; hazırlık işlemleri dahil, itiraz üzerine kesinleşen kamulaştırma bedelinin daha sonra ödenmesi işlemlerini de kapsadığı sonucuna varıldığın, bu itibarla, ödeme sırasında düzenlenecek makbuz vs. kağıtların damga vergisi istisnasına giren kağıtlar olarak kabulü gerektiğinden, olayda, mahkeme kararıyla artırılan kamulaştırma bedellerinin, icra müdürlüğünce ödenmesi sırasında damga vergisi hesaplanmamasında yasaya aykırılık bulunmadığı, öte yandan istisna uygulamasında, kamulaştırma bedelinin borçlu idare saymanlığı ya da icra müdürlüğünce ödenmesinin değil, ödenen paranın kamulaştırma bedeli olup olmadığının esas alındığı gerekçesiyle iptal eden …’nci Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…; K:… sayılı kararının; 488 sayılı Kanuna ekli 1 sayılı Tabloda, icra dairelerince, resmi daireler namına şahıslara ödenen paralar için düzenlenen makbuzların damga vergisine tabi tutulduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : İstemin reddi gerektiği yolundadır.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi :Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz istemi reddedilerek kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …’nun Düşüncesi: 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında; temyiz incelemesi sonunda Danıştay’ın; a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması, b) Hukuka aykırı karar verilmesi, c) Usul hükümlerine uyulmamış olunması sebeplerinden dolayı incelenen kararı bozacağı öngörülmüştür.
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen hususlar, yukarıda belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymadığı gibi, mahkeme kararının dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, bu kararın bozulmasını sağlayacak nitelikte de görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin reddiyle mahkeme kararının onanmasının gerektiği düşünülmüştür.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle, gerekçesi yukarıda açıklanmış bulunan mahkeme kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine; kararın onanmasına, 28.2.2000 gününde oybirliği ile karar verildi.