Danıştay Kararı 7. Daire 1999/171 E. 2000/66 K. 19.01.2000 T.

7. Daire         1999/171 E.  ,  2000/66 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No: 1999/171
Karar No: 2000/66

Temyiz İsteminde Bulunan : Galata Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf : … Bankası İstanbul Şubesi
Vekili : Av. … – Av. …
İstemin Özeti : … İhracat ve Pazarlama Anonim Şirketine ait ihracat kredisi taahhüt hesabının kapatılması sırasında kullanılan gümrük çıkış beyannameleri içeriği ihracatların gerçek dışı olduğunun tespit edildiğinden bahisle, yararlandırılan teşviklerin geri alınması çerçevesinde, teşvik belgesi kapsamındaki ihracatı finanse etmek amacıyla kullandırılan krediye ilişkin olarak, krediyi kullandıran davacı banka adına 1987 yılının Nisan, Temmuz ve Eylül dönemleri için tarh edilen banka ve sigorta muameleleri vergileri ile kesilen kaçakçılık cezalarını; dosyanın incelenmesinden, davacı banka tarafından, … İhracat Pazarlama Anonim Şirketi adına açılan ihracat döviz kredisinin, ihracatı teşvik tebliğleri uyarınca 13.1.1987 tarihinde tahsil edilmek suretiyle kapatıldığının anlaşıldığı, bu nedenle kullandırılan krediye dayanılarak ihraç edilen malların gerçek dışı olmasında, davacıyı kusurlandırıcı herhangi bir durum söz konusu olmadığı gibi, gerçek dışı ihracat nedeniyle yapılan banka ve sigorta muameleleri vergisi tarhiyatı ile kesilen kaçakçılık cezasına ilişkin ihbarnamenin de, krediyi kullanan … İhracat Pazarlama Anonim Şirketi adına düzenlenmesi icap ettiğinden, davacı banka adına yapılan tarhiyatta isabet bulunmadığı gerekçesiyle kaldıran …’inci Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…; K:… sayılı kararının; banka ve sigorta muameleleri vergisinin mükellefinin; banka, banker ve sigorta şirketleri olduğu, krediyi kullandıran bankanın, kredinin amacı doğrultusunda kullanılıp kullanılmadığını da takip etmesi gerektiğinden, yapılan işlemin yerinde olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.
Tetkik Hakimi …’ün Düşüncesi :Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz istemi reddedilerek kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …’ın Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp, vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle, temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine; kararın onanmasına, 19.1.2000 gününde oybirliği ile karar verildi.