7. Daire 1999/1247 E. , 1999/4383 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No: 1999/1247
Karar No: 1999/4383
Temyiz İsteminde Bulunan : …Deniz Nakliyat Ortak A.Ş.
Vekili : Av. …
Karşı Taraf : Başbakanlık Gümrük Müsteşarlığı adına …
İstemin Özeti : Davacı şirketin, 12.3.1993 ila 21.1.1997 tarihleri arasında gerçekleştirdiği ithalatlar nedeniyle ödenen gümrük vergi ve resimlerinin; Türkiye ile Libya arasında imzalanan anlaşma ile kurulan şirketin tüm ithalatlarının gümrük muafiyeti kapsamında olduğu ileri sürülerek iadesi istemiyle açılan davayı; 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 7’nci maddesinde, vergi mahkemelerinde dava açma süresinin otuz gün olarak hükme bağlandığı, olayda, iadesi istenilen gümrük vergi ve resimlerinin, 12.3.1993 ila 21.1.1997 tarihlerinde gerçekleştirilen 13 ithalat nedeniyle tahsil edildiğinin anlaşıldığı, bu itibarla her tahsilat işlemine karşı, izleyen otuz gün içerisinde dava açılması gerekirken 3.2.1999 tarihinde açılan davanın süresinde olmadığı gerekçesiyle süre aşımı yönünden reddeden …’inci Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…; K:… sayılı kararının; gümrük muafiyeti uluslararası nitelikteki yasa ile tanındığından, iç hukuk hükümlerinin uygulanamayacağı ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi :Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz istemi reddedilerek kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …’ın Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp, vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle, temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz başvurusu; davacı şirketçe 12.3.1993 ila 21.1.1997 tarihleri arasında gerçekleştirilen ithalatlar nedeniyle ödenen gümrük vergi ve resimlerinin iadesi istemiyle açılan davanın süre aşımı nedeniyle reddine ilişkin vergi mahkemesi kararının bozulması istemine ilişkindir.
1615 sayılı Gümrük Kanununun 87’nci maddesinde, kanuna göre fazla alındığı anlaşılan gümrük vergisinin, eşyanın fiili ithal tarihinden itibaren bir yıl içerisinde geri verileceği; mükelleflerin, ancak maddi hesap hatası sebebiyle fazla alınmış verginin geri verilmesini aynı süre içinde isteyebilecekleri hükme bağlanmış; Gümrük Yönetmeliğinin 475’inci maddesinde de, kanuna göre vergiden muaf olduğu halde yanlışlıkla vergi alınması veya fazla vergi alındığının anlaşılması hallerinde, vergilerin geri verilmesi için yapılacak başvurulara ve izlenecek yöntemlere ilişkin usul ve esaslara yer verilmiştir. Buna göre; kanunen fazla alındığı ileri sürülen verginin iadesine karar verilmesi isteğiyle idari dava açılabilmesi için, mükelleflerce, önce, eşyanın fiili ithali tarihinden itibaren bir yıl içinde yetkili idareye başvurulması; yapılan başvurunun da, idarece, açık ya da kapalı (zımni) biçimde reddedilmiş olması gerekmektedir.
Olayda; gümrük mevzuatı hükümleri uyarınca davalı idareye usulüne uygun herhangi bir başvuruda bulunulmadan doğrudan dava açıldığının anlaşılması karşısında; Mahkemece, davanın, idari davaya konu olacak kesin ve yürütülmesi zorunlu bir işlem bulunmadığı gerekçesiyle reddi gerekirken, süre aşımı nedeniyle reddinde isabet bulunmamakla birlikte, temyiz dilekçesinde ileri sürülen hususlar, sonucu itibarıyla yerinde görülen kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte değildir.
Açıklanan nedenle, temyiz isteminin reddine, mahkeme kararının onanmasına, …lira maktu karar harcının temyiz edenden alınmasına, 28.12.1999 gününde oybirliği ile karar verildi.