7. Daire         1998/660 E.  ,  1999/1208 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No: 1998/660
Karar No-: 1999/1208

Temyiz İsteminde Bulunan : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf : …Mobilya Gıda Tekstil ve Tarım Ürünleri ve Plastik Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
İstemin Özeti : Teşvik belgesi kapsamında ithal edilecek makine ve teçhizat nedeniyle açılan akreditif kredisine kefalet veren Yapı ve Kredi Bankası … Şubesince davacıdan alınan “kredi taahhütnamesi”ne ilişkin olarak banka ve sigorta muameleleri vergisi ile damga vergisi tahsil edilmesi yolunda tesis edilen işlemi; 3505 sayılı Kanunun geçici 2’nci maddesinden bahisle, teşvik belgesi kapsamında kullanılacak orta ve uzun vadeli yatırım kredileriyle ilgili sözleşmelerin vergi, resim ve harçlardan müstesna tutulabilmesi için, teşvik belgesinde ihracat taahhüdünün bulunması ve yararlanılacak teşvik tedbirleri arasında vergi, resim ve harç istisnasına yer verilmesi gerektiği, olayda davalı idarece ileri sürülenin aksine, davacı şirkete yatırım teşvik belgesi verildiğinin ve söz konusu belgede ihracat taahhüdünde bulunulduğunun ve vergi, resim ve harç istisnasının yer aldığının anlaşıldığı, bu itibarla, teşvik belgesi kapsamında açılan akreditif kredisine kefalet veren banka ile imzalanan kredi taahhütnamesi dolayısıyla banka ve sigorta muameleleri vergisi ile damga vergisi alınmasında yasal isabet görülmediği gerekçesiyle iptal eden …Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…; K:…sayılı kararının; … Vergi Dairesi mükellefi olan davacı hakkında adı geçen vergi dairesinden alınan yazıda, şirketin döviz kazandırıcı faaliyetinin bulunmadığının ve yatırım teşvik belgesine sahip olmadığının belirtildiği ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi :Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz istemi reddedilerek kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …nun Düşüncesi: 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında; temyiz incelemesi sonunda Danıştay’ın; a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması, b) Hukuka aykırı karar verilmesi, c) Usul hükümlerine uyulmamış olunması sebeplerinden dolayı incelenen kararı bozacağı öngörülmüştür.
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen hususlar, yukarıda belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymadığı gibi, mahkeme kararının dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, bu kararın bozulmasını sağlayacak nitelikte de görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin reddiyle mahkeme kararının onanmasının gerektiği düşünülmüştür.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine; kararın onanmasına, 22.3.1999 gününde oybirliği ile karar verildi.