7. Daire 1998/3138 E. , 1999/1046 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No: 1998/3138
Karar No: 1999/1046
Temyiz İsteminde Bulunan : Başbakanlık Gümrük Müsteşarlığı adına …
Karşı Taraf : … Bilgisayar Danışmanlığı Hizmetleri ve Ticaret Limited Şirketi
Vekili : Av. …
İstemin Özeti : Yükümlü şirket adına tescilli beyanname ile 8471.60.90. 00.19 tarife ve istatistik pozisyonunda beyan edilen” … …” ticari isimli eşyaların, 8528.30.10.00.00 tarife ve istatistik pozisyonu kapsamında olduğundan bahisle yapılan ek gümrük vergi ve resimleri tahakkukuna vaki itirazın reddi yolundaki işlemi; …. Vergi Mahkemesince yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen ve yükümlü tarafından mahkemelerine ibraz edilen raporda; ithal edilen eşyanın 84.71 tarife ve istatistik pozisyonu kapsamına girdiğinin saptandığı, anılan raporda tespit edilen hususların mahkemelerince de uygun görüldüğü, bu durumda, yükümlü şirket adına yapılan ek tahakkukta isabet bulunmadığı gerekçesiyle iptal eden …. Vergi Mahkemesinin …gün ve E:…; K:…sayılı kararının; ithal edilen eşyaların tespit edilen pozisyon kapsamında vergiye tabi tutulmasında isabetsizlik bulunmadığı ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi : Dosyanın incelenmesinden; idarece yükümlü şirket adına tescilli … gün ve … sayılı beyanname kapsamında ithal edilen ve 8471.60.90.0019 gümrük tarife ve istatistik pozisyonunda beyan edilen “…” eşyaların 8528.30.10.00.00 tarife ve istatistik pozisyonu kapsamına girdiğinden bahisle ek gümrük vergi ve resimleri tahakkuk ettirildiği, mahkemece, aynı konuda …. Vergi Mahkemesince yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen raporda; eşyaların 84.71 tarife ve istatistik pozisyonu kapsamına girdiğinin saptandığından bahisle anılan rapora dayanılarak ek tahakkukun kaldırıldığı anlaşılmaktadır.
Mahkeme kararında atıf yapılan bilirkişi raporunda uyuşmazlık konusu eşyalar yer almadığından, anılan rapora dayanılarak karar verilmesi yerinde değildir.
Bu durumda, beyanname eki faturada ismi yer alan ve idarece tümü için ek tahakkuk yapıldığı anlaşılan eşyaların dahil olduğu tarife ve istatistik pozisyonunun belirlenmesi amacıyla bilirkişi incelemesi yaptırılması ve bunun sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiğinden, yazılı gerekçeyle ek tahakkuku kaldıran mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …’ın Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp, vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle, temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Uyuşmazlık, yükümlü kurum tarafından 8471.60.90.00.19 gümrük tarife ve istatistik pozisyonunda beyan olunarak fiili ithali gerçekleştirilen eşyaların, hangi vergi oranları üzerinden vergilendirileceklerinin tespiti bakımından, dahil bulundukları tarife ve istatistik pozisyonlarının belirlenmesine ilişkindir.
1615 sayılı Gümrük Kanununun 4’üncü maddesinde, gümrük vergisinin aynı kanunun 3’üncü maddesi gereğince ödeme mükellefiyetinin başladığı tarihte eşyanın bulunduğu hal ve mahiyetine göre o tarihte yürürlükte bulunan gümrük giriş tarife cetvelindeki nispet, had ve esaslara göre hesaplanacağı belirtilmiştir.
İthal edilen eşyalar için hangi vergi oranlarının uygulanacağı, söz konusu eşyaların dahil bulunduğu tarife ve istatistik pozisyonunun belirlenmesine bağlıdır. Bu belirleme ise, Gümrük Giriş Tarife İzahnamesindeki açıklamalar dikkate alınmak suretiyle yapılmalıdır. Eşyanın nitelikleri itibarıyla hangi pozisyonda yer alacağı, hakim tarafından, teknik bilgi eksikliği nedeniyle belirlenemez ise, bu durumda, bilirkişilik müessesesine başvurulmalıdır. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 31’inci maddesiyle atıfta bulunulan Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 276’ncı maddesinde, bilirkişi incelemesine, dava ile ilgili olup, çözümü hakim tarafından bilinmeyen özel ve teknik bilginin gerekli olduğu hallerde başvurulacağı, 286’ncı maddesinde de, hakimin delilleri serbestçe takdir edeceği yolundaki genel ilkeye paralel olarak, bilirkişi raporunun hakimi bağlamayacağı, hükmüne yer verilmiştir.
Yukarıda anılan kanun maddelerine göre, bilirkişilik, hakime, önüne gelen bir ihtilafı çözmek için gerekli olan özel ve teknik bilgiyi sağlamak amacına yönelik bir müessesedir. Uyuşmazlığın çözümü için, özel ve teknik bilginin gerekli olup olmadığını, dolayısıyla da bilirkişiye başvurulup başvurulmayacağını hakim takdir eder. Bilirkişi incelemesi yaptırılmasına karar verilmekle, ihtiyaç duyulan teknik bilgi, açıklama ve belirlemelerin bilinmesi amaçlanmakta ve yapılan tespitler sonucu, bilgi ihtiyacı giderilerek karar verme aşamasına gelinmektedir. Bu durumda, bilirkişi raporundaki tespit ve açıklamaların yeterli ve tatmin edici olması gerekir.
Mahkeme tarafından, …. Vergi Mahkemesince, aynı konuda yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen 8.3.1997 günlü raporda; uyuşmazlık konusu eşyanın 84.71 tarife ve istatistik pozisyonu kapsamına girdiğinden bahisle, bu rapor doğrultusunda karar verilmiş ise de; anılan raporun “…” ticari isimli eşya ile ilgili olduğu söz konusu raporda uyuşmazlık konusu faturada yer alan “… …” ticari isimli eşyaların ismen yer almadığı görülmektedir.
Bu nedenle, söz konusu bilirkişi raporuna dayanılarak karar verilmesi yerinde görülmemiştir.
Diğer taraftan, müfettiş raporunda uyuşmazlık konusu beyanname kapsamında ithal edilen eşyalardan “…” ticari isimli eşya tenkit konusu edilmesine rağmen, idarece beyanname eki faturada yer alan diğer eşyalar içinde ek tahakkuk yapıldığı anlaşıldığından, mahkemece bu hususunda dikkate alınması gerekir.
Bu durumda, beyanname eki faturada yer alan ithal konusu eşyaların niteliklerinin saptanması için mahkemece bilirkişi incelemesi yaptırılması ve bunun sonucuna göre ithal edilen eşyaların girdiği tarife ve istatistik pozisyonlarının belirlenmesi gerekirken yazılı gerekçeyle ek tahakkukun kaldırılmasında isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin kabulüyle, mahkeme kararının bozulmasına; bozma kararı üzerine mahkemece yeniden verilecek kararla birlikte yargılama giderleri de hüküm altına alınacağından, bu hususta ayrıca hüküm tesisine gerek bulunmadığına, 11.3.1999 gününde oybirliği ile karar verildi.