Danıştay Kararı 7. Daire 1998/159 E. 1999/637 K. 18.02.1999 T.

7. Daire         1998/159 E.  ,  1999/637 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No: 1998/159
Karar No: 1999/637

Temyiz İsteminde Bulunan: … Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf : Bağ-Kur Genel Müdürlüğü
Vekili : Av. …
İstemin Özeti : Bağ-Kur Genel Müdürlüğünün 8.11.1996 tarihinde satın aldığı taşıtlara ait olup, ihtirazi kayıtla ödenen 1996 yılı motorlu taşıtlar vergisinin iadesi istemiyle açılan davada; 197 sayılı Motorlu Taşıtlar Vergisi Kanununun 4’üncü maddesine 24.3.1988 gün ve 3418 sayılı Kanunla eklenen fıkrada, motorlu taşıtlar vergisi ile ilgili muaflık ve istisna hükümlerinin, bu kanuna hüküm eklemek veya bu kanunda değişiklik yapılmak suretiyle düzenleneceğinin belirtildiği, 1479 sayılı Bağ-Kur Kanununun 14.3.1985 gün ve 3165 sayılı Kanunla değişik 20’inci maddesinin (a) fıkrasında ise, kuruma ait taşınır ve taşınmaz mallar ile bunların alım ve satım işlemlerinin ilgili kanunlarda kurumun adı ve kuruluş kanununun tarih ve sayısı yazılı olmasa dahi ithalde alınan vergi ve resimler dahil her türlü vergi, resim ve harçlar ile kurumun doğrudan doğruya hizmetlerinden faydalanmadığı fon ve kuruluşlara katkı paylarından muaf olduğunun belirtildiği, maddede yer alan bu ifade karşısında Motorlu Taşıtlar Vergisi Kanununda muafiyet kapsamına alınmayan Bağ-Kur’a ait araçların motorlu taşıtlar vergisinden muaf tutulması gerektiği, gerek muafiyet hükmünün düzenleniş biçimi, gerekse Bağ-Kur Kanununun özel bir kanun olma niteliği karşısında, 197 sayılı Kanunun 4’üncü maddesine eklenen fıkrada yer alan, bu kanunda yer almayan istisna ve muaflıkların hükümsüz olduğu şeklindeki hükmün, Bağ-Kur Kanunu ile getirilen muafiyet hükmünü etkileyeceği düşüncesini benimsemenin mümkün olmadığı gerekçesiyle itirazi kayıtla ödenen motorlu taşıtlar vergisinin iadesine ilişkin …. Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…; K:…sayılı kararının; 197 sayılı Kanunda Bağ-Kur’un motorlu taşıtlar vergisinden muaf olduğuna dair bir hükmün bulunmadığı ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti :İstemin reddi gerektiği yönündedir.
Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi :Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz istemi reddedilerek kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …’nun Düşüncesi: Uyuşmazlık Esnaf ve Sanatkarlar ve Diğer Bağımsız Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kurumunun motorlu taşıtlar vergisinden muaf tutulup tutulamayacağına ilişkin bulunmaktadır.
Bağ-Kur Genel Müdürlüğünce 2.11.1996 tarihinde satın alınan 16 adet otomobil için ihtirazi kayıtla ödenen 1996 yılı motorlu taşıtlar vergisinin terkin ve iadesi istemiyle açılan davanın 197 sayılı Motorlu Taşıtlar Vergisi Kanununun 4’üncü maddesine 24.3.1988 gün ve 3418 sayılı Kanunla eklenen fıkrada motorlu taşıtlar vergisi ile ilgili muaflık ve istisna hükümlerinin bu kanuna eklenmek veya bu kanunda değişiklik yapılmak suretiyle düzenleneceğinin belirtildiği, 1479 sayılı Bağ-Kur Kanununun değişik 20’nci maddesinin (c) fıkrasında ise Kuruma ait her türlü mallar ile bunların alım ve satım işlemlerinin ilgili kanunlarda Kurumun adı ve kuruluş kanununda yazılı olmasa dahi ithalde alınan vergi ve resimler dahil her türlü harçlar ile fon ve kuruluşlara katkı paylarından muaf olduğu, bu hükümlere göre ilgili yasalarda kurumun adı yazılı olmasa dahi, her türlü vergi, resim ve harçtan muaf olacağına ilişkin ifade karşısında,kurumun muafiyetten yararlandırılmasının icap edeceği gerekçesi ile kabulüyle ihtirazi kayıtla ödenen verginin yükümlüye ret ve iadesine ilişkin olarak …. Vergi Mahkemesince verilen karar, bu konudaki yasal düzenleme ile Danıştay İçtihatları Birleştirme Kurulunun 11.2.1988 tarih ve E:1987/3; K:1988/1 sayılı kararı ile ayni konuda verilmiş bulunan Danıştay Yedinci Dairesinin 27.4.1995 tarih ve E:1994/2495; K:1995/1899 sayılı kararında benimsenen ilkelere uygun bulunduğundan,yasal dayanaktan yoksun vergi dairesi temyiz isteminin reddi ile mahkeme kararının onanmasının gerekeceği düşünülmüştür.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle, gerekçesi yukarıda açıklanmış bulunan mahkeme kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine; kararın onanmasına, 18.2.1999 gününde oybirliği ile karar verildi.