7. Daire         1998/1512 E.  ,  1999/1022 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No: 1998/1512
Karar No: 1999/1022

Temyiz İsteminde Bulunan : Başbakanlık Gümrük Müsteşarlığı adına …
Karşı Taraf : … Plak Sanayi Anonim Şirketi
Vekili : Av. …
İstemin Özeti : Haydarpaşa Giriş Gümrük Müdürlüğünde tescilli gümrük giriş beyannamesi kapsamında ithal olunan ses bandı nedeniyle, 84/8492 sayılı Kararname uyarınca yapılan stopaja vaki itirazın reddi yolundaki işlemi; 84/8492 sayılı Kararname ile, 92.12 tarife pozisyonuna dahil her türlü boş video ve ses kasetlerini ticari maksatla ithal eden gerçek ve tüzel kişilerden, gümrük idarelerince, CIF kıymet üzerinden %2 oranındaki meblağın stopaj suretiyle ithal esnasında tahsil olunacağının belirtildiği, olayda ise, ithal olunan eşyanın, “ses veya benzeri kayıtlar için hazırlanmış fakat kayıt yapılmamış mesnetlerden manyetik bant” olduğu, video veya ses kaseti olmadığı, ses kasetlerinin imalatında kullanıldığı hususlarının anlaşılması karşısında, kararnamede sayılan eşyalardan olmayan ithale konu eşya nedeniyle yapılan tahakkukta isabet görülmediği gerekçesiyle iptal eden …. Vergi Mahkemesinin … günlü, E:…; K:…sayılı kararının; tahakkukun yerinde olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi : Uyuşmazlık, 84/8492 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı uyarınca, davacı şirket tarafından ithal edilen “manyetik bant” için, eşyanın CIF değeri üzerinden %2 oranında meblağın stopaj suretiyle kesilmesinden kaynaklanmıştır.
5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanununun 44’üncü maddesinin 2’nci fıkrasının verdiği yetkiye dayanılarak çıkarılan söz konusu Bakanlar Kurulu Kararında öngörülen kesinti, yine aynı kanunun 44’üncü maddesinin 3’üncü fıkrası uyarınca, fikir ve sanat eserleri hak sahiplerine dağıtması gerekmektedir.
Bu haliyle, genel bütçeye dahil bir vergi, resim ve harç ile benzeri mali yüküm olmadığı anlaşılan söz konusu kesintiye ilişkin uyuşmazlık, 2576 sayılı Kanunun 6’ncı maddesine göre vergi mahkemesinin görev alanına girmemekte; aynı kanunun 5’inci maddesi uyarınca, uyuşmazlığı çözümlemek görevi, idare mahkemelerine ait bulunmaktadır.
Açıklanan nedenle, davanın görev yönünden reddi ile dosyanın, görevli ve yetkili idare mahkemesine gönderilmesi gerekirken, işin esası hakkında verilen mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …’ın Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp, vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle, temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
2576 sayılı Bölge İdare Mahkemeleri, İdare Mahkemeleri ve Vergi Mahkemelerinin Kuruluşu ve Görevleri Hakkında Kanunun “Vergi Mahkemelerinin Görevleri” başlıklı 6’ncı maddesinde, “Vergi mahkemeleri: a) Genel bütçeye, il özel idareleri, belediye ve köylere ait vergi, resim ve harçlar ile benzeri mali yükümler ve bunların zam ve cezaları ile tarifelere ilişkin davaları, b) (a) bendindeki konularda 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun uygulanmasına ilişkin davaları, c) Diğer kanunlarla verilen işleri çözümler.” hükmü yer almıştır. Aynı kanunun 5’inci maddesinde de, idare mahkemelerinin, vergi mahkemelerinin görevine giren davalarla ilk derecede Danıştayda çözümlenecek olanlar dışındaki idari davaları çözümleyeceği belirtilmiştir.
5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanununun 44’üncü maddesinin 2’nci fıkrasının verdiği yetkiye dayanılarak çıkarılan 84/8492 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı uyarınca, ithalat sırasında kaynaktan tefkif edilen meblağın, yine 5846 sayılı Kanunun 44’üncü maddesinin 3’üncü fıkrası uyarınca, fikir ve sanat eserlerinin hak sahipleri arasında dağıtılacak olması ve bu haliyle de, genel bütçeye ait bir vergi, resim ve harç ile benzeri mali yüküm niteliğinde bulunmaması karşısında, söz konusu uyuşmazlık, vergi mahkemelerinin görev alanına girmemektedir.
Bu itibarla, 84/8492 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı uyarınca, davacı şirket tarafından ithal edilen eşyaların CIF kıymeti üzerinden yapılan stopaja vaki itirazın reddine ilişkin işlemi konu edinen davanın görev yönünden reddi ile dava dosyasının görevli ve yetkili idare mahkemesine gönderilmesi gerekirken, işin esasına girilerek karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin kabulüne; mahkeme kararının bozulmasına, 10.3.1999 gününde oybirliği ile karar verildi.