Danıştay Kararı 7. Daire 1998/1222 E. 1999/336 K. 03.02.1999 T.

7. Daire         1998/1222 E.  ,  1999/336 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No: 1998/1222
Karar No: 1999/336

Temyiz İsteminde Bulunan : … Kurumlar Vergi Dairesi Başkanlığı
Karşı Taraf : …Bankası A.Ş.
Vekili : Av. …
İstemin Özeti : Davacı bankanın …Tarım Ticaret A.Ş.’ye kullandırdığı ihracat kredisine ilişkin taahhüdün yerine getirilmediğinden bahisle tarh edilen kusur cezalı banka ve sigorta muameleleri vergisi ile kusur cezalı damga vergisini; 6802 sayılı Gider Vergileri Kanununun 28’inci maddesi ile 488 sayılı Damga Vergisi Kanununda değişiklik yapan 3505 sayılı Kanunun 3946 sayılı Kanunla değişik geçici 2’nci maddesinden söz edilerek, alınan kredilerin amaç dışı kullanılması, taahhüt edilen ihracatın gerçekleştirilmemesi veya teşvik belgesindeki şartların yerine getirilmemesi halinde, alınmayan banka ve sigorta muameleleri vergisi ile damga vergisinden dolayı bankanın sorumluluğunun, bu durumu vergi dairesine bildirme şeklinde olduğu, olayda ise, bankaca gerekli bildirimin yapılmış bulunması karşısında, davacı bankanın sorumlu tutularak adına tarhiyat yapılmasında isabet görülmediği gerekçesiyle terkin eden …. Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…; K:…sayılı kararının; bankaca verilen krediyle ilgili taahhüdünün yerine getirilmemesi nedeniyle, banka adına yapılan işlemlerde isabetsizlik bulunmadığı ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz istemi reddedilerek kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …’ın Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar; yükümlü banka tarafından …Tarım Tic.A.Ş.ne kullandırılan ihracat kredisi taahhüdünün yerine getirilmemiş olması nedeniyle 1996 Ocak dönemi için kusur cezalı olarak tarhedilen Banka ve Sigorta Muameleleri Vergisi ve Damga Vergisini,488 sayılı Damga Vergisi Kanununda değişiklik yapan 3505 sayılı Kanunun 3946 sayılı Kanunla Değişik Geçici 2.maddesi uyarınca yapılması gerekli bildirimin bankaca yapılmış bulunduğu gerekçesiyle terkin eden Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Temyiz talebinin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle, gerekçesi yukarıda açıklanmış bulunan mahkeme kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine; kararın onanmasına, 3.2.1999 gününde oybirliği ile karar verildi.