7. Daire         1998/1027 E.  ,  1999/1095 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No: 1998/1027
Karar No: 1999/1095

Temyiz İsteminde Bulunan : … Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf : …
Vekili : Av….
İstemin Özeti : Satışını yaptığı aracın ağırlığının düşük beyan edildiğinden bahisle davacı adına müteselsil sorumlu sıfatıyla taşıt alım vergisi salınması yolunda tesis edilen işlemi; 197 sayılı Motorlu Taşıtlar Vergisi Kanununun 2’nci maddesinden bahisle, bu maddenin verdiği yetkiye dayanılarak Maliye Bakanlığınca yayımlanan 1996/1 sayılı İç Genelgede uyuşmazlık konusu aracın net ağırlığının 975 kg olarak tespit edildiği, dosya içinde bulunan imalatçı firmanın yazısı ile ithal olunan aracın net ağırlığının, aracın yüksüz ve boş durumda sadece 5 litre yakıt (yakıt deposunun %10’u) ihtiva etmek suretiyle, bagaj ve kargo ihtiva etmeksizin, soğutucu yağ, avadanlık ve istepne dahil olmak üzere 948 kg olduğunun bildirildiği, Maliye Bakanlığının uyuşmazlık konusu aracın net ağırlığını tespitte esas aldığı uluslararası dergide de aracın net ağırlığının 948 kg olarak belirtildiği; bu durumda, Bakanlığın net ağırlığı saptama yetkisini kullanırken yukarıda sözü edilen kriterleri dikkate almadığı görülmüş olup, dosyadaki mevcut bilgi ve belgelere göre net ağırlığı 948 kg olduğu anlaşılan otomobilin, 975 kg olduğundan bahisle yapılan taşıt alım vergisi tahakkukunda isabet görülmediği gerekçesiyle iptal eden …. Vergi Mahkemesinin …gün ve E:…; K:…sayılı kararının; araçların ağırlıklarını belirleme konusunda Maliye Bakanlığının yetkili olduğu ve olayda da uyuşmazlık konusu aracın ağırlığının Maliye Bakanlığınca belirlendiği ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.
Tetkik Hakimi …’un Düşüncesi :Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz istemi reddedilerek kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …’ın Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp, vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle, temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
1318 sayılı Finansman Kanununun 3418 sayılı Kanunun 19’uncu maddesiyle değişik 9’uncu maddesinde, trafik, belediye ve liman sicil memurları , noterler, gümrük memurları, Ulaştırma Bakanlığı sivil hava vasıtaları sicil memurları ile yetkili satıcılar ve motorlu araç ticareti yapanlar gibi, taşıtların her türlü iktisap, ithal ve devir işlemlerini yapanların, iktisap, ithal ve devir işlemlerinin tamamlanmasından önce ilgili vergi dairesince düzenlenmiş taşıt alım vergisinin ödendiğini gösterir belgeyi istemeye ve bu belgelerdeki bilgileri muhtevi listeleri, işlemlerin bitimini takip eden ayın onbeşinci gününe kadar ilgili vergi dairesine göndermeye mecbur oldukları, bu mecburiyete uymamak suretiyle gerekli verginin ödenmesinden önce işlem yapanların, ödenmeyen vergi, vergi cezası ve gecikme faizinden mükellef ile birlikte müteselsilen sorumlu oldukları hükme bağlanmıştır.
Yukarıda yer verilen hükme göre, motorlu araç ticareti yapanların, ödenmeyen vergiden müteselsilen sorumlu tutulmaları, taşıt alım vergisinin ödendiğini gösterir belgeyi istemeden, aracın devir işlemini yapmış olmaları şartına bağlanmıştır.
Dosyanın incelenmesinden, taşıt alım vergisi 948 kg üzerinden ödendikten sonra, satışı yapılan aracın ağırlığının 1996/1 sayılı Maliye Bakanlığı İç Genelgesi ile 975 kg olarak belirlendiğinden bahisle, müteselsil sorumlu sıfatıyla davacı adına ek taşıt alım vergisi salındığı anlaşılmıştır.
Olayda, uyuşmazlık konusu araca ilişkin taşıt alım vergisi teknik belgesinde belirlenen ağırlık üzerinden vergi dairesine yatırılıp, verginin ödendiğine dair belge alındıktan sonra aracın devir işlemi yapılmış olmakla, satıcı tarafından kanuni sorumluluk yerine getirilmiştir. Bu nedenle, Maliye Bakanlığınca söz konusu aracın daha sonra belirlenen ağırlığının teknik belgede gösterilen ağırlığından fazla olduğundan bahisle eksik ödendiği iddia olunan taşıt alım vergisinden satıcının müteselsilen sorumlu tutulması mümkün bulunmadığından, verginin kaldırılması yolundaki mahkeme kararında isabetsizlik görülmemiştir.
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen diğer iddialar da mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından, temyiz isteminin reddine; kararın onanmasına, 16.3.1999 gününde oybirliği ile karar verildi.