Danıştay Kararı 7. Daire 1998/1020 E. 1999/902 K. 04.03.1999 T.

7. Daire         1998/1020 E.  ,  1999/902 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No: 1998/1020
Karar No: 1999/902

Temyiz İsteminde Bulunan : … Tütün Sanayi ve Ticaret A.Ş.
Vekili :Av. …
Karşı Taraf : …Vergi Dairesi Müdürlüğü
İstemin Özeti : 1993 yılının Kasım ve Aralık dönemlerine ait damga vergisi, vergi cezası ve gecikme faizinin tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinin iptali istemiyle açılan davayı; dosyanın incelenmesinden, ihbarname esasına göre yapılan cezalı tarhiyatların yükümlünün talebi üzerine, 23.6.1997 tarihinde yapılan uzlaşma görüşmesinde uzlaşılmak suretiyle kesinleştiğinin anlaşıldığı; 213 sayılı Kanunun Ek 6’ncı maddesinde, mükellef veya adına ceza kesilenin, üzerinde uzlaşılan ve tutanakla tespit olunan hususlar hakkında dava açamayacağı ve hiçbir mercie şikayette bulunamayacağı, Ek. 8’inci maddesinde de; uzlaşma konusu yapılan vergi ve cezaların; uzlaşma vaki olduğu takdirde, uzlaşma tutanağı vergi ve cezaların ödeme zamanlarından önce ilgiliye tebliğ edilmişse kanuni ödeme zamanlarında; ödeme zamanları kısmen veya tamamen geçtikten sonra tebliğ edilmişse ödeme süreleri geçmiş olanların uzlaşma tutanağının tebliğinden itibaren bir ay içinde ödeneceği hükmünün yer aldığı; ödeme emri içeriği kamu alacaklarının vergilendirme dönemleri itibarıyla kanuni ödeme zamanlarının geçtiği, bu durumda anılan yasa hükümleri uyarınca uzlaşma tutanağının tebliğinden itibaren bir ay içinde ödenmeyen kamu alacaklarının tahsili amacıyla ödeme emri düzenlenmesinde isabetsizlik bulunmadığı; öte yandan, yükümlü tarafından, Başbakanlık Dış Ticaret Müsteşarlığınca çıkarılan 97/10 ve 97/19 numaralı tebliğlerden bahisle, vadenin 31.12.1997 tarihine kadar uzatıldığı öne sürülmüş ise de, anılan tebliğlerle uzatılan sürenin, ihracat taahhütlerine ilişkin vergi, resim ve harç istisnasından yararlanma koşulları ile ilgili olduğu, uzlaşma suretiyle kesinleşen kamu alacaklarının ödeme sürelerinin bu tebliğlerdeki sürelerle bir ilgisinin bulunmadığı gerekçesiyle reddeden …. Vergi Mahkemesinin …gün ve E:…; K:… sayılı kararının; Başbakanlık Dış Ticaret Müsteşarlığınca çıkarılan 97/10 ve 97/19 numaralı tebliğlerde istisnadan yararlanma süresinin 31.12.1997 tarihine kadar uzatıldığı, tebliğlerdeki bu özel hükmün öncelikle uygulanması gerektiği halde buna uyulmadığı ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : İstemin reddi gerektiği yolundadır.
Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi :Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz istemi reddedilerek kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı … ‘ın Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp, vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle, temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle, gerekçesi yukarıda açıklanmış bulunan mahkeme kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine; kararın onanmasına, … lira maktu karar harcının temyiz edenden alınmasına, 4.3.1999 gününde oybirliği ile karar verildi.