Danıştay Kararı 7. Daire 1997/870 E. 1998/389 K. 11.02.1998 T.

7. Daire         1997/870 E.  ,  1998/389 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No: 1997/870
Karar No: 1998/389

Temyiz İsteminde Bulunan : Başbakanlık Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü
Vekili : Av. …
Karşı Taraf : Başbakanlık Gümrük Müsteşarlığı adına …
İstemin Özeti : Adana Gümrük Müdürlüğünde tescilli 15.8.1995 gün ve… sayılı gümrük giriş beyannamesi kapsamında ithal olunan eşyaya isabet eden gümrük vergi ve resimlerinin tahsili amacıyla tanzim ve tebliğ edilen ödeme emrinin iptali istemiyle açılan davayı; 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 7’nci maddesinin 1’inci fıkrasında, dava açma süresinin, özel kanunlarında ayrı süre gösterilmeyen hallerde Danıştay’da ve idare mahkemelerinde altmış ve vergi mahkemelerinde otuz gün olduğu; aynı Kanunun 6’ncı maddesinin 1’inci fıkrasında da, Danıştay, idare mahkemesi ve vergi mahkemesi başkanlıklarına veya 4’üncü maddede yazılı yerlere verilen dilekçelerin harç ve posta ücretleri alındıktan sonra deftere derhal kayıtları yapılarak kayıt tarih ve sayısının dilekçenin üzerine yazılacağı; davanın, bu kaydın yapıldığı tarihte açılmış sayılacağı hükümlerinin yer aldığı; öte yandan, özel bir kanun olan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 58’inci maddesinde, ödeme emirlerine karşı, tebliğ tarihinden itibaren 7 gün içinde dava açılabileceğinin belirtildiği; olayda ise, 10.6.1996 tarihinde davacı kuruma tebliğ edilen ödeme emrinin iptali istemiyle, 30 günlük dava açma süresi geçirildikten sonra, 27.6.1996 tarihinde açılan davada süre aşımı bulunduğu gerekçesiyle reddeden …. Vergi Mahkemesinin … günlü, E:…; K:…sayılı kararının; davanın, 30 günlük dava açma süresi içinde açıldığı, süre aşımı bulunmadığı, bu husus mahkemece de tespit edildiği halde davanın süre aşımı nedeniyle reddinde isabet bulunmadığı ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.
Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi :Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz istemi reddedilerek kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …’in Düşüncesi: 6183 Sayılı Amme Alacaklarının Tahsili Usulü Hakkında Kanunun “ödeme emrine itiraz” başlıklı 58. maddesinde kendisine ödeme emri tebliğ edilen şahıs, tebliğ tarihinden itibaren 7 gün içinde dava açabileceği hükme bağlanmıştır.
Olayda 10.6.1996 tarihinde tebliğ edilen ödeme emrine karşı 7 günlük sürenin geçmesinden sonra 27.6.1996 tarihinde dava açtığı anlaşıldığından davanın süreden reddinde anılan hükme aykırılık görülmemiştir. Temyiz isteğinin reddi gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun “Dava Açma Süresi” başlıklı 7’nci maddesinin 1’inci fıkrasında; dava açma süresinin, özel kanunlarında ayrı süre gösterilmeyen hallerde Danıştay’da ve idare mahkemelerinde altmış ve vergi mahkemelerinde otuz gün olduğu belirtilmiş; söz konusu madde hükmü ile yollamada bulunulan 6183 sayılı Kanunun 58’inci maddesinde de, kendisine ödeme emri tebliğ olunan şahsın, böyle bir borcu olmadığı veya kısmen ödediği veya zaman aşımına uğradığı hakkında tebliğ tarihinden itibaren 7 gün içinde dava açabileceği hükme bağlanmıştır.
Olayda ise; 10.6.1996 tarihinde tebliğ edilen ödeme emrinin iptali istemini içeren davanın, 6183 sayılı Kanunun 58’inci maddesinde öngörülen 7 günlük süre geçirildikten sonra, 27.6.1996 tarihinde açıldığı ihtilafsızdır.
Her ne kadar, temyize konu kararda, ödeme emrine karşı idari dava açma süresinin (7) gün olduğunun belirtilmesinden sonra, hüküm fıkrasında, “30 günlük dava açma süresinin” geçirildiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmişse de; yukarıda açıklandığı üzere, olayda, (7) günlük idari dava açma süresinin de geçirilmiş bulunması karşısında, Mahkemece yapılan bu maddi hatanın kararın sonucunu etkilemesi mümkün değildir. Dolayısıyla, anılan hata, temyize konu kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin reddine; mahkeme kararının onanmasına, 11.2.1998 gününde oybirliği ile karar verildi.