Danıştay Kararı 7. Daire 1997/3642 E. 1998/5016 K. 30.12.1998 T.

7. Daire         1997/3642 E.  ,  1998/5016 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No: 1997/3642
Karar No: 1998/5016

Temyiz İsteminde Bulunan : … T.A.Ş.
Vekili : Av. …
Karşı Taraf : …Vergi Dairesi Müdürlüğü
İstemin Özeti : Davalı idarece 34.835.978.- lira tutarında damga vergisi tahsil edilmesi yolunda tesis edilen işlemin iptali ile faizi ile birlikte iadesi istemiyle açılan davayı; 488 sayılı Damga Vergisi Kanununun 1’inci maddesinden ve 1 sayılı Tablonun IV’üncü bölümünün (h) bendinden bahisle, olayda, …Dış Ticaret Anonim Şirketinin Merkez Bankası … Şubesinden aldığı vergi iadesine karşılık davacı banka tarafından verilen teminat mektubunun şirketin haksız yere iade aldığının tespiti üzerine söz konusu teminat mektubuna haciz konulmak suretiyle toplam 9.739.542.900.- liranın bloke edildiği, ancak toplam 2.772.557.922.- liranın hesaplamaya alınarak geri kalan 6.966.984.978.- liranın bankaya iadesi sırasında %05 oranında damga vergisi kesintisi uygulandığının anlaşıldığı, bu durumda, yukarıda bahsi geçen hüküm uyarınca davacı bankanın alacağından %05 oranında damga vergisi kesilmesi işleminde isabetsizlik görülmediği gerekçesiyle reddeden …. Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…; K:…sayılı kararının; vergiyi doğuran olayın Merkez Bankasınca yapılan hatalı işlemden kaynaklandığı, bu itibarla, söz konusu hatalı işlemin sorumluluğunun kendilerine yükseltilmesinin genel hukuk kurallarına aykırı olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi …’un Düşüncesi :Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49’uncu maddesinin 1’inci fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz istemi reddedilerek kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …’in Düşüncesi: İleri sürülen bozma nedenleri, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49’uncu maddesinin 1 numaralı bendinde öngörülen nedenlerden hiçbirisine girmediğinden, temyiz isteğinin reddi ile hukuka ve usul hükümlerine uygun bulunan vergi mahkemesi kararının onanması gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle, gerekçesi yukarıda açıklanmış bulunan mahkeme kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine; kararın onanmasına, hüküm altına alınan tutar üzerinden binde 4.8 oranında ve … liradan az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, mahkemece karara bağlanan harcın mahsubundan sonra, kalan harç tutarının temyiz edenden alınmasına, 30.12.1998 gününde oyçokluğu ile karar verildi.

AYRIŞIK OY: Uyuşmazlık, idarenin yanlış hesaplaması sonucu fazla ödenen paranın iadesi sırasında %05 aranında damga vergisi tahsil edilmesinden doğmuştur.
488 sayılı Damga Vergisi Kanununa bağlı 1 sayılı tablonun “Makbuzlar ve Diğer Kağıtlar” başlıklı IV bölümünün b fıkrasında resmi dairelere verilen makbuz ve ibra senetlerinin damga vergisine tabi olduğu belirtilmiş ise de, idarenin haksız olarak tahsil ettiği bir parayı iadesi sırasında imzalanan kağıdı, bu anlamda bir makbuz veya ibra senedi olarak kabul etmenin hak ve adalet kurallarıyla bağdaşmayacağı açıktır. Nitekim Danıştay eski Onbirinci Dairesi ve Dokuzuncu Daire Kararları da bu yoldadır. (Danıştay 11. Daire E:65/2585; K:66/602, Danıştay 9. Daire E:96/479; K:96/1679)
Açıklanan nedenle, temyiz isteminin kabulü ve mahkeme kararının bozulması gerekeceği oyu ile karara katılmıyoruz.