7. Daire 1996/270 E. , 1997/1630 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No: 1996/270
Karar No: 1997/1630
Temyiz İsteminde Bulunan : Başbakanlık Gümrük Müsteşarlığı
Karşı Taraf : … Elektrik Teçhizatı İmalatı Tesisatı A.Ş.
Vekili : Av. …
İstemin Özeti : Tip ve güç testleri yapılmak üzere geçici olarak ihraç edildikten sonra, İzmir Giriş Gümrük Müdürlüğünde tescilli 2.11.1993 gün ve … sayılı beyanname ile yurda ithali yapılan eşyalara ilişkin olarak test ücreti üzerinden yapılan ek tahakkuku; 1615 sayılı Gümrük Kanununun 132. maddesinin 2. fıkrasının a bendinde sayılan işlemlerin geçici olarak ihraç edilen eşyanın değerinin artırılması, tekrar değerlendirilmesi, tamir, bakım ve ilaveler yapılması cinsinden işlemler olduğu ve maddede kıymetin vergilendirilmesinin amaçlandığı, olayda ise, eşyaların test ve dayanıklılığının ölçülmesi sırasında niteliğinin olumsuz yönde değiştiği, kısmen veya tamamen kullanılamaz hale geldiğinin, ekonomik kıymetlerinin kalmadığının, yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen rapordan ve dosya içeriğinden anlaşıldığı, idarenin de bunun aksine bir iddiası bulunmadığından eşyalara uygulanan testin, 1615 sayılı Kanunun 132. maddesinin 2. fıkrası kapsamında değerlendirilerek, test için ödenen ücret üzerinden ek tahakkuk yapılmasının yasal olmadığı gerekçesiyle terkin eden …. Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…; K:…sayılı kararının; test edilmek üzere geçici olarak yurt dışı edilen eşyaların ithalinde, test ücreti üzerinden yapılan ek tahakkukun yasal olduğu ileri ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz istemi reddedilerek kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …’ın Düşüncesi : 1615 sayılı Gümrük Kanununun “geri gelen eşya” başlıklı 132, maddesinin 2. fıkrasının a bendinde; temizlenmek, boyanmak tamir, tadil, izabe, tasfiye ve elektrolize edilmek veya başkaca bir ameliye görmek veya asli bir kısım veya cihaz ilave edilmek gibi maksatlarla yurt dışına çıkarıldıktan sonra ihracatçısı tarafından tekrar ithal edilmek üzere bir yıl içinde eşyanın bünyesinde, niteliğinde ve tarife pozisyonunda bir değişiklik yapılmadan geri gelen eşyadan, gittiği memlekette yapılan masraf ve ücretler ile dönüş için ödenen navlun ve sigorta bedelleri tutarı üzerinden eşyanın intibak ettiği giriş tarife cetvelinde mevcut pozisyondaki orana göre vergi alınacağı hükme bağlanmıştır.
Madde hükmünden anlaşıldığı gibi, geçici olarak yurt dışına çıkarılan eşya için yurt dışında yapılan işlemlerin tamamı eşyanın değerinin artırılması amacıyla yapılan işlemler olup, madde hükmü ile yapılan bu işlemler sonucu artırılan değerler vergilendirilmek istenmektedir.
Olayda ise mahkemece yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucu geçici olarak yurt dışına çıkarılan kondansatörlerin bir kısmının hasarlı olduğu, bir kısmının ise yurt dışına gitmeden önceki değerlerini koruduğu, malzemeler üzerinde sadece elektrik test gerilimi uygulandığı, tamir tadil veya malzemelerin değerini artırıcı başka bir işlem yapılmadığı tespit edildiğinden, yukarıda açıklanan madde hükmünde öngörülen bir değer artırımı söz konusu olmadığı cihetle, sözü geçen bu malzemelerin tekrar yurda getirilmesi sırasında gümrük vergi ve resimlerine tabi tutulmasında isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile ek tarhiyatın terkini yolundaki vergi mahkemesi kararının onanması gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
1615 sayılı Gümrük Kanununun 132. maddesinin 1. fıkrasında “Yabancı memleketlere çıkarıldıktan veya çıkış hükmünde sundurma ve antrepolara konulduktan sonra asli nitelikleri değişmeksizin geri getirilen, aşağıda yazılı memleket eşyası ve millileşmiş veya ayniyetleri gümrüğe ispat ve tevsik edilmek şartıyla vergiye tabi değildir. Ancak, varsa ihracata ilişkin yararlanılmış para veya para hükmündeki sair menfaatlerin iadesi gerekir.” denilmiş, b bendinde de, gittiği memleketin gümrük sınırından dışarı çıkarılmayan veya bu memlekette geçici kabul veya muaflık usulüne tabi tutularak çıkışından itibaren iki yıl içinde geri getirilen eşyanın vergiye tabi olmadığı belirtilmiştir.
Olayda da, yükümlü tarafından imal edilen eşyaların test edilmek üzere 20.7.1993 günlü 25588 sayılı ve 18.5.1993 günlü … sayılı çıkış beyannameleri ile geçici olarak yurt dışı edilerek gönderildiği ülkede gerekli testleri yapıldıktan sonra 2.11.1993 gün ve … sayılı giriş beyannamesiyle ithal edildiği anlaşılmakla, bu haliyle, yukarıda anılan yasa hükmü uyarınca vergiye tabi olmayan eşyanın, anılan kanunun 132. maddesi hükmü uyarınca vergiye tabi tutulmasında yasal isabet bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddine, mahkeme kararının onanmasına, 16.4.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.