Danıştay Kararı 7. Daire 1995/7565 E. 1997/1713 K. 29.04.1997 T.

7. Daire         1995/7565 E.  ,  1997/1713 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No: 1995/7565
Karar No: 1997/1713

Temyiz İsteminde Bulunan : Başbakanlık Gümrük Müsteşarlığı
Karşı Taraf : … Telekomünikasyon A.Ş.
Vekili : Av. …
İstemin Özeti : Erenköy Giriş Gümrük Müdürlüğünde tescilli 17.11.1993 gün ve … sayılı gümrük beyannamesi ile Gümrük Kanununun 132. maddesine göre yurda geri gelen eşyanın yurt dışında kalma süresinden sonra yurda getirildiğinden bahisle, söz konusu eşyalarla ilgili olarak yükümlü kurum adına salınan gümrük vergisi ve katma değer vergisini; 1615 sayılı Gümrük Kanununun 132. ve Gümrük Yönetmeliğinin 976. maddelerinden bahsedilerek, dosyanın incelenmesinden, yükümlü şirket tarafından 20.2.1991 gün ve … sayılı çıkış beyannamesi ile test edilmek üzere geçici olarak yurt dışına çıkartılan eşyanın deneme çalışmalarının uzaması üzerine, 8.1.1992 gününde verilen dilekçe ile gümrük müdürlüğünden süre uzatım talebinde bulunulduğunun, idarece, yükümlü şirketten mücbir sebep belgeleri istenilmesine rağmen, yükümlü şirketin temdit talebine hiçbir cevap verilmediğinin, ayrıca yükümlü şirkete yazılan 1.3.1993 günlü yazıda, işlem dosyasının gümrükler başmüdürlüğüne gönderildiğinin ve henüz bir cevap alınmadığının belirtildiğinin anlaşıldığı, bu durumda, yasa ve yönetmelik hükümleri gereğince geçici olarak yurt dışına çıkarılan eşyalarla ilgili olarak yükümlü şirketin süre uzatım taleplerine bir cevap verilmeden, eşyaların süresinden sonra yurda getirildiğinden bahsedilemeyeceği gerekçesiyle terkin eden …. Vergi Mahkemesinin …gün ve E:…; K:…sayılı kararının; yükümlü şirket tarafından 20.2.1991 tarihinde geçici olarak yurt dışına çıkarılan ve süresinden sonra yurda getirilen eşyalar için tahakkuk ettirilen gümrük ve katma değer vergisinin yerinde olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : İstemin reddi gerektiği yolundadır.
Tetkik Hakimi …’in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz istemi reddedilerek kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …’ın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp, vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenle, temyiz isteminin reddi ile vergi mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine, kararın onanmasına, 29.4.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.