7. Daire 1993/636 E. , 1995/5569 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No: 1993/636
Karar No: 1995/5569
Temyiz İsteminde Bulunan : Beyazıt Vergi Dairesi Müdürlüğü
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : İnceleme raporuna istinaden 1986 yılının Mayıs ve Haziran dönemleri için davacı adına salınan kaçakçılık cezalı katma değer vergisi ve dahili tevkifat ile kesilen özel usulsüzlük cezasını; 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 1. maddesinde, ticari, sınai, zirai ve serbest meslek faaliyeti çerçevesinde yapılan teslim ve hizmetlerin katma değer vergisine tabi olduğu belirtilip, müteakip maddelerinde de, teslim ve hizmetler ile teslim ve hizmet sayılan hallerin sayıldığı, anılan kanunun 10. Maddesinde ise, vergiyi doğuran olayın hangi durumlarda meydana geldiğinin açıklandığı, olayda, davacının ruhsat alarak başladığı 20 dairelik inşaat faaliyetine, 10.1.1985 tarihinde, bu tarihe kadar yaptığı harcama kadar harcama yapmaları karşılığında %30 ar hisse ile iki ortak daha alması, katma değer vergisine tabi bir teslim olarak nitelendirilmiş ise de, Katma Değer Vergisi Kanununun değinilen hükümleri uyarınca, olayda, kanunun amaçladığı anlamda vergiye tabi bir teslimin söz konusu olmadığı gerekçesiyle terkin eden … Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…; K:… sayılı kararının; inceleme raporuna dayanılarak salınan vergi ve kesilen cezaların yerinde olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi …’nın Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz isteminin reddi ile kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …’nun Düşüncesi: 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında; temyiz incelemesi sonunda Danıştay’ın; a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması, b) Hukuka aykırı karar verilmesi, c) Usul hükümlerine uyulmamış olunması sebeplerinden dolayı incelenen kararı bozacağı öngörülmüştür.
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen hususlar, yukarıda belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymadığı gibi, mahkeme kararının dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, bu kararın bozulmasını sağlayacak nitelikte de görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin reddiyle mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmüştür.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine, kararın onanmasına, 21.12.1995 gününde oybirliği ile karar verildi.