7. Daire 1993/5487 E. , 1995/4890 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No: 1993/5487
Karar No: 1995/4890
Temyiz İsteminde Bulunan : Başbakanlık Gümrük Müsteşarlığı
Karşı Taraf : … Kimya Sanayi A.Ş.
Vekili : Av. …
İstemin Özeti : Gebze Gümrük Müdürlüğünde tescilli 26.3.1992 gün ve … sayılı giriş beyannamesi muhteviyatı kimyevi maddelerin, antrepoya alınırken beyan olunan 32.08.10.90 tarife ve istatistik pozisyonunda olmayıp esasen 39.07.99.19 tarife ve istatistik pozisyonuna dahil olduğu belirtilerek ikinci tahlil yapılması istenildiği halde, bu talebin kabul edilmemesi üzerine, ilk beyana göre ithalatın gerçekleştirilmesi sebebiyle fazladan ödendiği ileri sürülen gümrük vergi ve fonlarının iadesi istemiyle açılan davada; 1615 sayılı Gümrük Kanununun 83., Gümrük Yönetmeliğinin 330. maddelerinden bahisle, davalı idarece, yükümlünün yapılan birinci tahlile itirazı olmadığını beyan ettiği, Gümrük Kanununun 60. maddesi uyarınca tescil edilen beyanname mükellefi bağlayacağından ikinci tahlili isteme hakkının bulunmadığı ileri sürülmekte ise de, eşyanın tahlilinin 26.2.1992 tarihinde yapıldığı, beyannamenin tescil tarihinin ise 26.3.1992 olduğu, bu sebeple 60. maddenin olaya uygulama olanağı bulunmadığı gibi, birinci tahlile “itirazım yoktur” diye meşruhat verilmesinin ikinci tahlilin istenilmesine engel teşkil etmeyeceği, 28.2.1992 tarihinde tebliğ olunan birinci tahlil sonucuna, kanunda öngörülen 15 günlük süre içinde itiraz edildiğine göre, yükümlünün ikinci tahlili isteme hakkının bulunduğunun kabulü gerektiği, yönetmeliğin 330. maddesine göre ikinci tahlil sonucu yapılan bildirime karşı 78. maddenin 2. 3. ve 6. fıkralarında yazılı nedenlerle gümrük hakem kuruluna başvurulabileceğinin belirtildiği, anılan kurulların görev ve yetkilerinin 2576 sayılı Kanunla vergi mahkemelerine geçmiş olması sebebiyle mahkemelerine yapılan başvurunun yerinde olduğu, gümrük tarife cetvelinin 32. faslının 4 nolu notunda ve bu fasılla ilgili izahnamede, 39.01 ila 39.13 pozisyonlarında belirtilen ürünlerin herhangi birinden oluşan çözeltilerin (kallodyon hariç), uçucu organik çözücüler içinde, çözücünün ağırlığı çözeltinin ağırlığının %50’sinden fazla olduğu takdirde 32.08 pozisyonunda yer alacağının belirtildiği, buna göre maddenin içindeki çözücü ağırlığının çökelti içindeki payının %50’den fazla olması halinde eşyanın 32.08 pozisyonunda, %50’den az olması halinde ise 39.07 pozisyonuna tabi olması gerektiği, yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucu düzenlenen raporda, ithal edilen eşyanın kimyasal olarak polyester reçine olup, çözücü miktarının %25-27, kuru madde oranının ise %73-75 olduğu, dolayısıyla çözücü miktarının %50’nin altında kaldığı, anılan maddenin yüksek kuru madde içeren poliester olup, oto boyasında astarda kullanılmakta olduğu ve astar olarak kullanılan bu madde ile resina poliester fondi maddesi toplamının boyadaki oranın %40 olduğunun belirtildiği, bilirkişi raporunda yapılan tespitlerin mahkemelerince de uygun bulunması karşısında, ithal eşyasının 39.07 pozisyonuna tabi tutulması gerekirken 32.08 pozisyonuna tabi tutulmasında isabet bulunmadığı gerekçesiyle fazladan tahsil edilen gümrük vergisi ve fonların ret ve iadesine karar veren … Vergi Mahkemesinin … gün ve E:…; K:… sayılı kararının; 1615 sayılı Kanunun 60. maddesine göre beyanın bağlayıcı olması nedeniyle ikinci tahlilin istenemeyeceği, antrepo beyannamesinde beyan olunan tarife ve istatistik pozisyonunun eşyanın cinsi, nevi ve niteliğine uygun olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Tetkik Hakimi …’ın Düşüncesi :Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz isteminin reddi ile kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı …’ın Düşüncesi: İleri sürülen bozma nedenleri, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1 numaralı bendinde öngörülen nedenlerden hiçbirisine girmediğinden, temyiz isteğinin reddi ile hukuka ve usul hükümlerine uygun bulunan vergi mahkemesi kararının onanması gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddine, kararın onanmasına, 30.11.1995 gününde oybirliği ile karar verildi.