Danıştay 6. Daire Başkanlığı 2019/21591 E. , 2020/10650 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ALTINCI DAİRE
Esas No : 2019/21591
Karar No : 2020/10650
KARAR DÜZELTME İSTEMİNDE BULUNAN (DAVACI): … İletişim Hizmetleri Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Belediye Başkanlığı – …
İSTEMİN ÖZETİ : Danıştay Altıncı Dairesince verilen 24/10/2019 tarih ve E:2019/5720, K:2019/10020 sayılı kararın, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 54. maddesi uyarınca düzeltilmesi istenilmektedir.
SAVUNMANIN ÖZETİ : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ …’UN DÜŞÜNCESİ: Karar düzeltme isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
6545 sayılı Türk Ceza Kanunu İle Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 103. maddesinin b) bendi ile 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 54. maddesi yürürlükten kaldırılmış ise de; anılan Yasanın 27. maddesiyle 2577 sayılı Yasaya eklenen Geçici 8. maddenin 1. fıkrasındaki “Bu Kanunla idari yargıda kanun yollarına ilişkin getirilen hükümler, 2576 sayılı Kanunun, bu Kanunla değişik 3 üncü maddesine göre kurulan bölge idare mahkemelerinin tüm yurtta göreve başlayacakları tarihten sonra verilen kararlar hakkında uygulanır. Bu tarihten önce verilmiş kararlar hakkında, kararın verildiği tarihte yürürlükte bulunan kanun yollarına ilişkin hükümler uygulanır.” kuralı uyarınca, bu maddeye göre kararın düzeltilmesi yolundaki istemin incelemesine geçildi.
Danıştay Dava Daireleri ile İdari veya Vergi Dava Daireleri Kurullarının temyiz üzerine verilen kararları hakkında ancak 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 54. maddesinde yazılı nedenlerle kararın düzeltilmesi istenebilir. Davacı vekili tarafından, 25/07/2019 günlü, 30842 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Planlı Alanlar İmar Yönetmeliğinin 62. maddesinin yedinci fıkrasındaki değişiklikten bahisle, baz istasyonlarının kurulması için ruhsat alınmasına gerek bulunmadığı ileri sürülmekte ise de; 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun 16/06/2004 günlü, 5189 sayılı Yasanın 5. maddesiyle eklenen ek 35. maddesinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 01/10/2009 günlü, E:2006/129, K:2009/121 sayılı kararındaki gerekçe karşısında, davacı vekilinin belirtilen iddiası yerinde görülmediğinden kararın düzeltilmesi dilekçesinde öne sürülen hususlar adı geçen yasa maddesinde yazılı nedenlerden hiçbirisine uymamaktadır.
Bu nedenle kararın düzeltilmesi isteminin reddine, yargılama giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına, 10/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.