Danıştay 6. Daire Başkanlığı 2019/15200 E. , 2020/10637 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ALTINCI DAİRE
Esas No : 2019/15200
Karar No : 2020/10637
TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- (DAVACI) … İletişim Hizmetleri A.Ş.
VEKİLİ : Av. …
2- (DAVALI) … Belediye Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF : 1- … Belediye Başkanlığı
2- … İletişim Hizmetleri A.Ş.
İSTEMİN ÖZETİ : … İli, … İlçesi, … Caddesi, … ada, … parsel sayılı taşınmazda ruhsatlı binanın terasına ruhsatsız olarak baz istasyonu yapıldığından bahisle, 3194 sayılı İmar Kanunu’nun 42. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca davacı şirkete 678,00-TL para cezası verilmesine ilişkin 30/01/2014 günlü, 199 sayılı … Belediye Encümeni kararı ile anılan encümen kararının dayanağı niteliğindeki 16/01/2014 günlü, 3025 sayılı yapı tatil zaptının iptali istemiyle açılan davanın reddi yolundaki İdare Mahkemesi kararının, Danıştay Ondördüncü Dairesinin 18/04/2018 tarih ve E:2015/5765, K:2018/2892 sayılı kararıyla yapı tatil zaptına ilişkin kısmının onanması, encümen kararına ilişkin kısmının ise bozulması üzerine; bozma kararına uyularak, dava konusu işlemin iptali yolunda … İdare Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararın, usul ve hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
DAVACININ SAVUNMASININ ÖZETİ : Temyiz edilen kararda bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından, usul ve kanuna uygun olan kararın onanması gerektiği savunulmaktadır.
DAVALININ SAVUNMASININ ÖZETİ : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ …’NIN DÜŞÜNCESİ : Davalının temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Mahkeme kararının onanması, davacının temyiz isteminin ise incelenmeksizin reddedilmesi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
Dava; … İli, … İlçesi, … Caddesi, … ada, … parsel sayılı taşınmazda ruhsatlı binanın terasına ruhsatsız olarak baz istasyonu yapıldığından bahisle, 3194 sayılı İmar Kanunu’nun 42. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca davacı şirkete 678,00-TL para cezası verilmesine ilişkin 30/01/2014 günlü, 199 sayılı … Belediye Encümeni kararının ve anılan encümen kararının dayanağı niteliğindeki 16/01/2014 günlü, 3025 sayılı yapı tatil zaptının iptali istemiyle açılmış; İdare Mahkemesince davanın reddi yolunda verilen kararın, Danıştay Ondördüncü Dairesinin 18/04/2018 tarih ve E:2015/5765, K:2018/2892 sayılı kararı ile yapı tatil zaptına ilişkin kısmının onanması, encümen kararına ilişkin kısmının ise bozulması üzerine, bozma kararına uyularak dava konusu para cezası verilmesine ilişkin encümen kararının iptaline karar verilmiş; bu karar, taraflarca temyiz edilmiştir.
Davalı idarenin temyiz istemi yönünden;
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Davacının temyiz istemine gelince;
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 46. maddesinde; Danıştay dava daireleri ile idare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarına karşı tebliğ tarihini izleyen otuz gün içinde Danıştayda temyiz yoluna başvurulabileceği, 49. maddesinin 3. fıkrasında; kararların kısmen onaylanması ve kısmen bozulması hallerinde kesinleşen kısmın Danıştay kararında belirtileceği hükme bağlanmış olup, temyiz yoluna, aleyhine karar verilen taraflarca başvurulabileceği açıktır.
Usul hukukunda, dava açmakta olduğu gibi kanun yoluna başvurmada da, hukuki yarar bulunmalıdır. Diğer bir ifadeyle, kanun yoluna başvuranın, aleyhine kanun yoluna başvurduğu kararın bozulmasında veya düzeltilmesinde, korunmaya değer bir yararının bulunması gerekir.
Uyuşmazlıkta; davacının temyiz dilekçesi incelendiğinde, davanın reddine ilişkin … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yönelik olarak iddia ve itirazlara yer verildiği, Danıştay Ondördüncü Dairesinin 18/04/2018 tarih ve E:2015/5765, K:2018/2892 sayılı kararı ile anılan Mahkeme kararının yapı tatil zaptına ilişkin kısmının onandığı, para cezası verilmesine ilişkin encümen kararına yönelik kısmının ise bozulduğu; tarafların karar düzeltme istemlerinin ise Danıştay Ondördüncü Dairesinin 25/12/2018 tarih ve E:2018/3542, K:2018/7965 sayılı kararı ile reddedildiği ve yapı tatil zaptı yönünden davanın reddine ilişkin kısmın kesinleştiği; temyize konu kararın ise bozma kararına uyulmak suretiyle, para cezası verilmesine ilişkin encümen kararının iptaline ilişkin olduğu; davacı tarafından bu kararın gerekçesine veya yargılama giderlerine yönelik herhangi bir itirazda da bulunulmadığı dikkate alındığında, davacının lehine olan kararı temyiz etmekte hukuki menfaatinin bulunmaması ve mahkeme kararının davanın reddine ilişkin kısmının da kesin hüküm niteliğini taşıması karşısında, davacının temyiz isteminin incelenmesine olanak bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Bu itibarla; davacının lehine olan Mahkeme kararının bozulmasında hukuki menfaati bulunmadığı gibi, onanarak kesinleşen kısım hakkında da hukuken inceleme yapılamayacağından, davacının temyiz isteminin incelenmesi mümkün bulunmamıştır.
Açıklanan nedenlerle; davalı idarenin temyiz isteminin reddi ile … İdare Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA, davacının temyiz isteminin ise İNCELENMEKSİZİN REDDİNE, dosyanın Mahkemesine gönderilmesine, 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere 10/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.