Danıştay Kararı 6. Daire 2019/10715 E. 2020/9785 K. 20.10.2020 T.

Danıştay 6. Daire Başkanlığı         2019/10715 E.  ,  2020/9785 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ALTINCI DAİRE
Esas No : 2019/10715
Karar No : 2020/9785

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Belediye Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi …. İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Ankara ili, Etimesgut ilçesi, … ada, … parsel sayılı taşınmazda ruhsata aykırı imalatlar yapıldığından bahisle, 3194 sayılı İmar Kanununun 42/2. ve 3. maddeleri uyarınca olmak üzere toplamda … TL idari para cezası verilmesine ilişkin olarak düzenlenen …. tarih ve … sayılı … Belediye Encümeni kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; yaptırılan keşif ve bilirkişi incelemesi neticesinde para cezasının hesaplanmasında aykırılıktan etkilenen alan bir kısım imalatın yapı sınıfı ve grubunun hatalı olduğunun anlaşıldığı, söz konusu farklılığının temel cezayı etkileyen nitelikte olduğu dikkate alındığı ve para cezasında hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi İdari Dava Dairesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu İdare Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve istinaf dilekçelerinde ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Kararın usul ve hukuka aykırı olduğu bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi İdari Dava Dairesi kararının dava konusu imar para cezasının 3194 sayılı İmar Kanununun 42/2. maddesine ilişkin kısmının onanması, aynı Kanunun 42/3. maddesine ilişkin kısmının ise Daire kararında belirtilen gerekçe ile onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY :
Ankara ili, Etimesgut ilçesi, … ada, … parsel sayılı taşınmazda ruhsata aykırı imalatlar yapıldığından bahisle, 3194 sayılı İmar Kanununun 32. maddesi uyarınca düzenlenen … tarihli yapı tatil zaptı ile tespit edildiği ve söz konusu tespit esas alınarak aynı Kanunun 42/2. ve 3. maddeleri uyarınca toplamda …. TL idari para cezası verilmesine ilişkin …. tarih ve … sayılı … Belediye Encümeni kararının düzenlendiği, bunun iptali istemiyle bakılmakta olan dava açılmıştır.
İLGİLİ MEVZUAT ve HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge kararının, imar para cezasının 3194 sayılı İmar Kanununun 42/2. maddesi uyarınca verilen kısmı yönünden;
Bölge İdare Mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenerek bozulabilmeleri 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinde belirtilen nedenlerden birinin bulunması halinde mümkündür.
Temyizen incelenen kararın, dava konusu imar para cezasının 3194 sayılı İmar Kanununun 42/2. maddesine ilişkin kısmına dair mahkeme kararına yönelik istinaf başvurusunun reddine ilişkin kısmı usul ve hukuka uygun olup dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri Bölge İdare Mahkemesi İdare Dava Dairesi kararının anılan kısmının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Bölge kararının, imar para cezasının 3194 sayılı İmar Kanununun 42/3. maddesi uyarınca verilen kısmı yönünden ise;
3194 sayılı Kanunun 42. maddesinin 3. fıkrasında; “18, 28, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 40 ve 41 inci maddelerde belirtilen mükellefiyetleri yerine getirmeyen veya bu maddelere aykırı davranan yapı veya parsel sahibine, harita, plan, etüt ve proje müelliflerine, fenni mesullere, yapı müteahhidine ve şantiye şefine, ilgisine göre ayrı ayrı olmak üzere ikibin Türk Lirası, bu fiillerin çevre ve sağlık şartlarına aykırı olması halinde dörtbin Türk Lirası, can ve mal emniyetini tehdit etmesi halinde altıbin Türk Lirası idari para cezası verilir.” hükmüne yer verilmiştir.
3194 sayılı İmar Kanunun 42. maddesinin 3. fıkrası ile bu Kanunun 32. maddesindeki mükellefiyetlerin yerine getirilmemesi, yani bir ay içinde ruhsat alınmaması ya da yapının ruhsata uygun hale getirilmemesi fiilinin cezalandırıldığı, yapı sahibine yükümlülüklerini yerine getirmek üzere bir ayı geçmemek koşulu ile bir süre verilmesi durumunda, bu sürenin; herhangi bir süre verilmemesi halinde ise tespit tarihinden itibaren bir aylık sürenin sonunda ancak anılan madde uyarınca para cezası verilebileceği tabiidir.
Bu durumda; usulüne uygun olarak düzenlenen yapı tatil tutanağı ile yapının ruhsata bağlanması için süre verilmediği, tespit tarihinden itibaren bir aylık yasal sürenin dolmadığı, dolayısıyla bu fıkra uyarınca cezalandırılmanın ön koşulu olan bir aylık süre tanınması şartının yerine getirilmediği anlaşıldığından, dava konusu kararın imar para cezasının 3194 sayılı Kanunun 42/3. maddesi uyarınca tesis edilen bu kısmında hukuka uyarlık, dava konusu işlemin iptaline dair İdare Mahkemesi kararına istinaden yapılan istinaf isteminin reddi yolundaki bu kısmında sonucu itibarıyla hukuki isabetsizlik görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalının temyiz isteminin reddine,
2. Dava konusu işlemin yukarıda özetlenen gerekçeyle iptaline ilişkin Mahkeme kararına yönelik olarak yapılan istinaf başvurusunun reddi yolundaki temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi …. İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:…. sayılı kararının imar para cezasının 3194 sayılı İmar Kanununun 42/2. maddesi uyarınca verilen kısmının ONANMASINA, aynı Kanununun 42/3. maddesi uyarınca verilen kısmının yukarıda belirtilen gerekçeyle ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 50. maddesi uyarınca, bu onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de anılan Bölge İdare Mahkemesi İdari Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 20/10/2020 tarihinde, kesin olarak, kararın imar para cezasının 3194 sayılı İmar Kanununun 42/3. maddesi uyarınca verilen kısmında oybirliği, kararın imar para cezasının 3194 sayılı İmar Kanununun 42/2. maddesi uyarınca verilen kısmında oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY (X):
3194 sayılı İmar Kanununun 42. maddesinin 2. fıkrasının (a) bendinde, temel para cezasının hesaplanmasında temel kriterler olarak öngörülen yapı inşaat alanı ve yapı sınıfı ve grubunun, bilirkişi incelemesi yoluyla görülen dosyalarda, bilirkişi tarafından, idarece hesaplanan temel para cezası tutarını aşmamak koşuluyla, teknik ve bilimsel inceleme ve değerlendirmeler sonucu bulunacak temel para cezasına ve tespit edilen para cezası miktarına (c) bendinde öngörülen artırım oranlarının söz konusu kriterlere aykırı hesaplama yapıldığının tespit edilmesi halinde, tespit edilen para cezası miktarına (c) bendinde öngörülen artırım oranları uygulanarak belirlenen toplam para cezasının tamamının iptalinin gerekmediği, temel para cezasının hesaplanmasına ilişkin aykırılıklar tespit edildikten sonra, bilirkişi tarafından, aykırılıktan etkilenen alan ve/veya yapı sınıfı grubuna ilişkin yapılan tespitler uyarınca hesaplanan para cezası miktarı esas alınarak dava konusu işlemin kısmen iptaline karar verilmesinin idari yargı denetimi yetkisinin aşılarak, idari eylem ve işlem niteliğinde yargı kararı verilmesi sonucunu doğurmayacağı, olayımızda bilirkişi tarafından tespiti yapılan ruhsatsız yapı alanı üzerinden birim ceza miktarı esas alınarak, para cezasının hesaplanabileceği, bu nedenle Bölge kararının dava konusu para cezasının 3194 sayılı İmar Kanununun 42/2. maddesi uyarınca verilen kısmının bozulması gerektiği görüşü ile aksi yöndeki Dairemiz kararının bu kısmına katılmıyorum.