Danıştay 6. Daire Başkanlığı 2018/1310 E. , 2020/8376 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ALTINCI DAİRE
Esas No : 2018/1310
Karar No : 2020/8376
TEMYİZ EDENLER : 1- (DAVALI) … Valiliği
VEKİLİ : Av….
2-(DAVALI)… İl Özel İdaresi
VEKİLİ : Av. …
3- (DAVACI) …
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF : 1- (DAVACI) …
2- (DAVALI) … Valiliği
3-(DAVALI)… İl Özel İdaresi
DİĞER DAVALI İDARE : … Belediye Başkanlığı- …
VEKİLİ : Av…. Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek karşılıklı olarak bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: … ili, … Mahallesi …ada, …parsel ve … ada … parsel sayılı taşınmazların tamamına kamulaştırmasız el atıldığından bahisle fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere taşınmazların değerine karşılık …-TL tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile beraber davalılardan tahsiline karar verilmesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesi’nce verilen … gün ve E:…, K:… sayılı kararda; davacının iddia etmiş olduğu kamulaştırmasız el atma olgusunun incelenebilmesi için Kamulaştırma Kanununun geçici 11. maddesinin yürürlük tarihinden (07.09.2016) itibaren beş yıl geçmesinin gerektiği, dava tarihi itibariyle (24.06.2016) bu sürenin geçmemiş olduğu, uyuşmazlığın vaktinden önce açılmış dava niteliğinde olduğu, usul hükümleri uyarınca uyuşmazlığın esasının incelenme olanağı bulunmadığı gerekçesiyle davanın incelenmeksizin reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi İdari Dava Dairesi kararının özeti: İdare Mahkemesi kararının yargılama giderleri ile vekalet ücretine ilişkin kısmının hukuka ve usule uygun olduğu ve istinaf dilekçelerinde ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın anılan kısmının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinafa başvurulan kısmının istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından; Kamulaştırma Kanununun Geçici 11. maddesinin Anyasa Mahkemesinin 28.03.2018 tarihli, E:2016/196, K:2018/34 sayılı kararı ile iptaline karar verildiği, bu durumun resen dikkate alınarak İdari Dava Dairesi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
Davalı … Valiliği ve … İl Özel İdaresi tarafından; İdare Mahkemesi kararının yargılama gideri ve vekalet ücretine ilişkin kısmına karşı yapılan istinaf başvurusunun reddine karar verildiğinden, hukuka aykırı olan mahkeme kararının temyizen incelenerek bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Davalı … Valiliği ve … İl Özel İdaresinin temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi İdari Dava Dairesi kararının onanması, davacının temyiz isteminin ise incelenmeksizin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, gereği görüşüldü:
Davalı … Valiliği ve … İl Özel İdaresinin temyiz istemleri yönünden:
Bölge İdare Mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenerek bozulabilmeleri 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinde belirtilen nedenlerden birinin bulunması halinde mümkündür.
… Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı karar hukuk ve usule uygun olup bozulmasını gerektirecek bir sebep bulunmamaktadır.
Davacının temyiz istemi incelendiğinde:
İLGİLİ MEVZUAT:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun “İstinaf” başlıklı 45. maddesinin 1. bendinde: “İdare ve vergi mahkemelerinin kararlarına karşı başka kanunlarda farklı bir kanun yolu öngörülmüş olsa dahi, mahkemenin bulunduğu yargı çevresindeki bölge idare mahkemesine, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde istinaf yoluna başvurulabilir.” hükmü yer almaktadır.
Anılan Kanunun “Temyiz” başlıklı 46. maddesinde: “Danıştay dava dairelerinin nihai kararları ile bölge idare mahkemelerinin aşağıda sayılan davalar hakkında verdikleri kararlar, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dahi Danıştayda, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde temyiz edilebilir.” hükmüne yer verilmiştir.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Yukarıda anılan mevzuat hükümlerinden idare mahkemesi tarafından verilen karara karşı mahkemenin bulunduğu yargı çevresindeki bölge idare mahkemesine, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde istinaf yoluna başvurulması gerektiği, başvurulmaması durumunda temyiz talepleri açısından kesinleşen karara karşı temyiz talebinde bulunulamayacağı sonucuna varılmıştır.
Dosyanın incelenmesinden, davacı tarafından mahkeme kararına karşı istinaf yoluna başvurulmadığı, İdari Dava Dairesi kararının tebliği tarihinden yaklaşık bir yıl sonra 30.10.2018 tarihinde temyiz dilekçesi verildiği görülmüştür.
Uyuşmazlıkta, davacının kendisi açısından temyiz edilmeksizin kesinleşen mahkeme kararına yönelik olarak yasal süreler de geçirilerek temyiz isteminde bulunduğu oysa ortada davacı yönünden temyiz istemine konu olabilecek bir karar bulunmadığından, anılan istemin incelenmesine hukuken olanak bulunmamaktadır.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1-Davacının TEMYİZ İSTEMİNİN İNCELENMEKSİZİN REDDİNE,
2-Davalıların temyiz istemlerinin reddine,
3- … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA
4-Dosyanın Isparta İdare Mahkemesine gönderilmesine, 30.09.2020 tarihinde, kesin olarak, oybirliğiyle karar verildi.