6. Daire 1998/5035 E. , 1999/4714 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ALTINCI DAİRE
Esas No: 1998/5035
Karar No: 1999/4714
Temyiz İsteminde Bulunan : … Valiliği
Karşı Taraf : … A.Ş.
Vekili : Av. …
İstemin Özeti : ….İdare Mahkemesinin … günlü, E:…, K:… sayılı kararının usul ve yasaya aykırı olduğu öne sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti: Temyiz edilen kararda bozma nedenlerinden hiçbiri bulunmadığından usul ve kanuna uygun olan kararın onanması gerektiği savunulmaktadır.
Tetkik Hakimi …’nun Düşüncesi : Temyiz isteminin kabulü ile mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
Savcı …’un Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp idare mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddiyle idare mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
Dava, … Organize Sanayi Bölgesi, … Caddesi, No:…’de faaliyet gösteren davacı şirkete ait tesisten çıkan atıksuların standart değerler üzerinde kirli olması nedeniyle çevreyi kirlettiğinden bahisle, 2872 sayılı Çevre Kanunu uyarınca para cezası verilmesine ilişkin 1.8.1995 günlü, 664 sayılı işlemin iptali istemiyle açılmış; İdare Mahkemesince, mahallinde yaptırılan keşif ve bilirkişi incelemesi üzerine düzenlenen raporun dosyada bulunan bilgi ve belgelerle birlikte değerlendirilmesinden, dava konusu işletmenin tamamen mekanik aletlerle elyaf işleyen bir tesis olduğu, endüstriel kaynaklı sıvı atığının bulunmadığı tesisten çıkan evsel kaynaklı atıksuyun incelenmesi sonucunda PH dışındaki tüm parametrelerin limit değerleri aştığı, ancak atıksu miktarının az olmasına bağlı olarak, kanallardan yavaş akması nedeniyle bozulma olmasının doğal olduğu ve bölgedeki tesislerin arıtma tesisi henüz inşa halinde olduğundan atıksularının doğrudan kanalizasyona verildiği anlaşıldığından, 35 kişiyi bünyesinde çalıştıran şirkete, sadece işçi çalıştırmasından kaynaklanan kirlilik nedeniyle para cezası verilmesine ilişkin işlemin hukuka aykırı olduğu gerekçesiyle iptaline karar verilmiş, bu karar davalı idare tarafından temyiz edilmiştir.
Su kirliliği Kontrol Yönetmeliğinin 26. maddesinin (E) bendinde, gerçek veya tüzel kişilerin faaliyet türlerine göre alıcı ortamlarına verdikleri atıksular için Tablo 5’den Tablo 21’e kadar konulan deşarj standartlarını sağlamakla yükümlü oldukları kurala bağlanmıştır.
Çevre Kanununun 8. maddesinde, her türlü atık ve artığı çevreye zarar verecek şekilde, ilgili yönetmeliklerde belirlenen standartlara ve yöntemlere aykırı olarak doğrudan veya dolaylı biçimde alıcı ortama vermenin, depolamanın, taşımanın, uzaklaştırmanın ve benzeri faaliyetlerde bulunmanın yasak olduğu kuralı yer almaktadır.
Dosyanın incelenmesinden, davacı şirkete ait tesisten çıkan atıksuların Su Kirliliği Kontrol Yönetmeliğindeki tablo standart değerlerinden yüksek çıktığının tespit edilmesi üzerine, Çevre Kanununun 20/a maddesi uyarınca para cezası verilmesine ilişkin dava konusu işlemin tesis edildiği, İdare Mahkemesince mahallinde yaptırılan keşif ve bilirkişi incelemesi sırasında alınan atık su numunelerinin laboratuvar incelemesi sonucunda da tesisten çıkan atıksuların (ph) dışındaki tüm parametrelerinin limit değerleri aştığının belirlendiği, dolayısı ile tesisten çıkan evsel nitelikli atıksuyun çevre kirliliğine neden olduğu anlaşılmaktadır.
Bu durum karşısında, yönetmelik ile belirlenmiş standartlara aykırı olarak atık suyunu alıcı ortama veren davacı şirkete Çevre Kanunu uyarınca para cezası verilmesine ilişkin işlemde mevzuata aykırılık bulunmadığından, dava konusu işlemin iptali yolundaki idare mahkemesi kararında isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle … .İdare Mahkemesinin … günlü, E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA, dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine 12.10.1999 gününde oybirliğiyle karar verildi.