Danıştay Kararı 5. Daire 2019/446 E. 2020/4014 K. 30.09.2020 T.

Danıştay 5. Daire Başkanlığı         2019/446 E.  ,  2020/4014 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
BEŞİNCİ DAİRE
Esas No : 2019/446
Karar No : 2020/4014

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Genel Müdürlüğü / …
VEKİLİ : Hukuk Müşaviri …

İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesinin … tarih ve E: … , K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: … Emniyet Müdürlüğünde emniyet amiri olarak görev yapan davacı hakkında düzenlenen 2014 yılı performans değerlendirme puanının 3,17 olarak belirlenmesine ilişkin işlemin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay Beşinci Dairesinin 24/05/2018 tarih ve E:2016/25345, K:2018/14523 sayılı bozma kararına uymak suretiyle verilen … İdare Mahkemesinin … tarih ve E: … , K: … sayılı kararında; Emniyet Genel Müdürlüğü Kurum İçi Bireysel Performans Değerlendirme Yönetmeliği hükümleri uyarınca, performans değerlendirme formunda değerlendirme ölçütleri karşısında, karşılığı 1, 2, 3, 4 ve 5 puan olan değerlendirme ölçeklerinin bulunduğu, performans gözlem ve takip formuna, bu ölçeklerden karşılığı 1 puan olan; “gözlenen performans ortalamanın çok altında” ölçeği için olumsuz ve karşılığı 5 puan olan; “gözlenen performans ortalamanın çok üzerinde” ölçeği için olumlu veri girişinin zorunlu olduğu, bunun yanında karşılığı 2, 3 ve 4 puan olan ölçekler için performans gözlem ve takip formuna veri girişi zorunluluğu bulunmasa da, esas işlem olan performans değerlendirme puanı verme konusunda idareye tanınan takdir yetkisinin kamu yararı ve hizmet gerekleriyle uyumlu olması ve bu açıdan yargı denetimine tabi bulunduğu kuşkusuz olduğu; uyuşmazlıkta, davacının 2014 yılı performans puanının 3,17 olarak belirlendiği, bu puanın “iyi” olarak değerlendirilen performans puan türü olduğu, Performans Değerlendirme Formunda yer alan performans değerlendirme ölçütleri için yapılan puanlamalarda, anılan Yönetmeliğin 10. maddesinin 6. fıkrasında sayılan ve aynı Yönetmeliğin 13. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendinde tanımlanan “gözlenen performans ortalamanın çok altında” ölçeğinin seçilmediği, dolayısıyla Performans Gözlem ve Takip Formuna olumsuz ve somut bilgi niteliğindeki kayıt girişinin zorunlu olmadığı, davacı ile ilgili performans yılına ilişkin kayda değer olumlu bir gelişmenin olmadığı, ayrıca değerlendirme amirlerince kasıtlı ve subjektif hareket edilerek puan verildiği ve hak edilen puanın daha yüksek seviyede olması gerektiği yönündeki iddiaların somut bilgi ve belge ile delillendirilmediği anlaşıldığından, davacı hakkında tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından; olumsuz puan veren amirin bu puanını gerekçelendirmesi gerektirdiği, davacının 2010 yılında 96 sicil notu aldığı, 2012 yılı notunun 5.00, 2013 yılı notunun ise 4.96 olduğu, 46 kez maaş taltifi, 6 kez takdir ve 2 kez teşekkür belgesi ile ödüllendirildiği, bu nedenle dava konusu işlemin hukuka aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından; davacının 672 sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile Emniyet Genel Müdürlüğü teşkilatından çıkarıldığı, temyizi istenen kararın mevzuata uygun olduğu, dilekçede ileri sürülen nedenlerin 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesine uymadığı belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NUN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Beşinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:… , K: … sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı Kanun’un (geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (onbeş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 30/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.