Danıştay 5. Daire Başkanlığı         2015/1966 E.  ,  2015/7322 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
BEŞİNCİ DAİRE
Esas No : 2015/1966
Karar No : 2015/7322

Temyiz İsteminde Bulunan (Davacı) :
Karşı Taraf (Davalılalar) :1-
2-
Davanın Özeti :
…arşiv memuru olarak görev yapan davacının, … İl Nüfus ve Vatandaşlık Müdürlüğü emrinde veri hazırlama ve kontrol işletmeni kadrosuna atanmasına muvafakat verilememesine ilişkin 21.10.2010 günlü, 28609 sayılı işlemi ile anılan kadroya atanmamasına ilişkin 26.10.2010 günlü, 5069 sayılı Karabük İl Nüfus ve Vatandaşlık Müdürlüğü işlemin iptali istemiyle açılan davanın reddi yolunda … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…; K:… sayılı kararın, dilekçede yazılı nedenlerle temyizen incelenerek bozulması isteminden ibarettir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Beşinci Dairesince 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 14. maddesi uyarınca ilk inceleme ile görevli Tetkik Hakimi Metin Gökdemir’in açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği düşünüldü:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 31. maddesinin 1. fıkrasında, feragat ile ilgili olarak 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununa göndermede bulunulmuş, 1.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 447. maddesinin 2. fıkrasında “Mevzuatta, yürürlükten kaldırılan 18/6/1927 tarihli ve 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununa yapılan yollamalar, Hukuk Muhakemeleri Kanununun bu hükümlerin karşılığını oluşturan maddelerine yapılmış sayılır.” hükmü getirilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 307. maddesinde, feragat, “davacının, talep sonucundan kısmen veya tamamen vazgeçmesi.” olarak tanımlanmış; 311. maddesinde ise feragatin kesin hüküm gibi hukuki sonuç doğuracağı hükmüne yer verilmiştir.
Davacı tarafından, Danıştay Genel Yazı İşleri Müdürlüğü kayıtlarına 27.8.2015 gününde giren dilekçesinde, temyiz isteminden vazgeçme beyanında bulunulmuş olduğundan, temyiz isteminin esasının incelenebilmesine imkan kalmamıştır.
Açıklanan nedenlerle, feragat nedeniyle temyiz istemi hakkında karar verilmesine yer olmadığına, 492 sayılı Harçlar Kanununun 22. maddesi uyarıca peşin alınan ….-TL temyiz karar harcının 2/3’ü olan ….-TL’nin ve tebligat giderlerinin davacı üzerinde bırakılmasına, temyiz karar harcından kalan ….-TL’nin istemi halinde davacıya iadesine, 29.9.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.