Danıştay Kararı 5. Daire 2014/8420 E. 2015/11022 K. 24.12.2015 T.

Danıştay 5. Daire Başkanlığı         2014/8420 E.  ,  2015/11022 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
BEŞİNCİ DAİRE
Esas No : 2014/8420
Karar No : 2015/11022

Temyiz İsteminde Bulunan (Davacı) :
Vekili : …
Karşı Taraf (Davalı) :
Vekili :
İsteğin Özeti : 13. Bölge Müdürlüğü emrinde başmühendis olarak görev yapan davacı tarafından, 16. Bölge Müdürlüğü emrine aynı görevle atanmasına ilişkin 19.8.2013 tarih ve 2013/3 sayılı işlemin iptali istemiyle açılan davada; davacı tarafından, 2014 yılında emekli olacağını belirten dilekçe verilmesi nedeniyle Memurlarının Yer Değiştirme Suretiyle Atanmalarına İlişkin Yönetmeliğin 21. maddesi uyarınca, görev yaptığı yerde bırakılması gerektiği ileri sürülmekte ise de, söz konusu madde uyarınca yerinde bırakılabilmesi için emekli olacağına dair dilekçe verilmesi gerektiği, davacı tarafından verilen dilekçe incelendiğinde ise, emekli olmayı düşündüğü ifadesine yer verildiği; buna göre, anılan Yönetmelik maddesindeki şartın gerçekleşmediği de göz önüne alındığında, kamu yararı ve hizmet gerekleri doğrultusunda tesis edildiği anlaşılan dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddi yolunda … İdare Mahkemesi’nce verilen … günlü, E: …, K: … sayılı kararın, dilekçede yazılı nedenlerle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması isteminden ibarettir.
Cevabın Özeti : Temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.
Düşüncesi : İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmüştür.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Beşinci Dairesince işin gereği düşünüldü:
İdare ve vergi mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenerek bozulabilmeleri 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinde belirtilen nedenlerden birinin varlığına bağlıdır. … İdare Mahkemesi’nce verilen … günlü, E: … ; K: … sayılı karar ve dayandığı gerekçe hukuk ve usule uygun olup, bozulmasını gerektirecek bir neden de bulunmadığından, temyiz isteminin reddi ile anılan kararın onanmasına, temyiz giderlerinin istemde bulunan davacı üzerinde bırakılmasına, 24.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.