Danıştay Kararı 5. Daire 2013/9428 E. 2015/11041 K. 28.12.2015 T.

Danıştay 5. Daire Başkanlığı         2013/9428 E.  ,  2015/11041 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
BEŞİNCİ DAİRE
Esas No : 2013/9428
Karar No : 2015/11041

Temyiz Eden (Davacı) :
Vekili :
Karşı Taraf (Davalı) :
Vekili :
İsteğin Özeti : … Ağız ve Diş Sağlığı Merkezinde başhekim yardımcısı olarak görev yapan davacının, 2012 yılı Şubat ayı ve sonraki aylarda mesai dışı çalışma programlarında idareci olarak görev alma talebinin reddine ilişkin 31.01.2012 gün ve 163 sayılı işlemin iptali ile işlem nedeniyle yoksun kalınan parasal hakların yasal faiziyle birlikte tazmini istemiyle açılan davanın; başhekimlikçe belirlenen mesai dışı çalışma programı kapsamında 2011 yılı Mayıs ayından 2012 yılı Şubat ayına kadar mesai dışı çalışma programında davacının idareci olarak görev aldığı; 2012 yılı Şubat ayında başhekimin, Mart ayında ise yine davacının idareci olarak görev aldığı; mesai dışında yapılacak çalışmaların ve sürelerinin başhekimlikçe belirleneceği, bu kapsamda aylar itibarıyla hangi idarecilerin mesai dışı çalışma proğramına katılacağını belirleme yetkisinin de başhekimliğin takdirinde olduğu; idareye tanınan takdir yetkisi çerçevesinde tesis edilen dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle reddi yolunda … 1. İdare Mahkemesince verilen … günlü, … sayılı kararın, dilekçede yazılı nedenlerle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması isteminden ibarettir.
Cevabın Özeti : Temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.
Danıştay Tetkik Hâkimi :
Düşüncesi : Kararın onanması gerektiği düşünülmüştür.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Beşinci Dairesince işin gereği düşünüldü:
İdare ve vergi mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenerek bozulabilmeleri, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinde belirtilen nedenlerden birinin varlığına bağlıdır. … 1. İdare Mahkemesince verilen … günlü, … sayılı karar ve dayandığı gerekçe hukuk ve usule uygun olup, bozulmasını gerektirecek bir neden de bulunmadığından, temyiz isteminin reddi ile anılan kararın onanmasına; temyiz giderlerinin istemde bulunan davacı üzerinde bırakılmasına, 28/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.