Danıştay Kararı 5. Daire 2013/2868 E. 2016/1580 K. 22.03.2016 T.

Danıştay 5. Daire Başkanlığı         2013/2868 E.  ,  2016/1580 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
BEŞİNCİ DAİRE
Esas No : 2013/2868
Karar No : 2016/1580

Temyiz İsteminde Bulunan (Davalı) :
Vekili :
Karşı Taraf(Davacı) :
Vekili :
İsteğin Özeti : … A.Ş.’de görev yapmakta iken, özelleştirme sonucu 20.3.2006 tarihinde Devlet Personel Başkanlığı tarafından bildirilerek 29.5.2006 (Mahkeme kararında sehven 24.4.2006 tarihi olarak belirtilmiştir.) tarihinde davalı İdare emrine atanan davacının, 4046 sayılı Yasanın 22. ve 406 sayılı Yasanın Ek 29. maddesi gereğince önceki ve yeni görevlerinin parasal hakları arasındaki farkın ödenmesi sırasında, 5473 sayılı Yasa uyarınca 8.5.2006 tarihli 2006/T-17 sayılı Yüksek Planlama Kurulu Kararı ile 1.1.2006 tarihinden itibaren yürürlüğe giren 40 TL ek ödemenin eklenmesi istemiyle yapılan başvurunun reddine ilişkin 12.4.2012 gün ve 10517 sayılı işlemin iptali ve başvuru tarihinden itibaren ödenmeyen ek ödemelerin yasal faizi ile birlikte ödenmesine karar verilmesi istemiyle açılan davada; 2006 yılının ilk altı ayı içerisinde Devlet Personel Başkanlığına bildirildiği anlaşılan davacının nakil ücretine, 5473 sayılı Yasa ile 1.1.2006 tarihinden itibaren yürürlüğe konulan 40,00 TL ek ödemenin eklenmesi gerektiği gerekçesiyle dava konusu işlemin iptali; tazminat isteminin kabulü ile yoksun kalınan parasal hakların başvuru tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte ödenmesi yolunda … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E: …; K: … sayılı kararın; dilekçede yazılı nedenlerle, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması isteminden ibarettir.
Cevabın Özeti : İstemin reddi gerektiği yolundadır.
Danıştay Tetkik Hâkimi :
Düşüncesi : İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmüştür.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Beşinci Dairesince işin gereği düşünüldü:
4046 sayılı Kanunun 22. maddesinin beşinci fıkrasında; “Bu madde hükümlerine göre kamu kurum ve kuruluşlarına nakledilen sözleşmeli personel ile iş kanunlarına tâbi personele, Devlet Personel Başkanlığına bildirildikleri tarihteki kadro ve pozisyonlarına ilişkin olarak bildirim tarihi itibarıyla almakta oldukları sözleşme ücreti, ücret (fazla mesai ücreti hariç), ikramiye, bankacılık tazminatı, ek ücret, ek ödeme, teşvik ödemesi ve benzeri adlarla yapılan ödemelerin toplam net tutarının (bu tutar sabit bir değer olarak esas alınır); nakledildiği kurum veya kuruluştaki kadro veya pozisyonlara ilişkin olarak yapılan aylık, ek gösterge, ikramiye, her türlü zam ve tazminatları (ek tazminat ve bankacılık tazminatı dâhil), makam tazminatı, temsil tazminatı, görev tazminatı, sözleşme ücreti, ücret, ek ücret, ek ödeme, teşvik ödemesi, döner sermaye payı ve benzeri adlarla yapılan her türlü ödemelerin (fazla mesai ücreti, fiilen yapılan ders karşılığı ödenen ek ders ücreti hariç) toplam net tutarından fazla olması halinde, aradaki fark tutarı, herhangi bir vergi ve kesintiye tâbi tutulmaksızın, fark kapanıncaya kadar ayrıca tazminat olarak ödenir.” hükmüne yer verilmiştir.
Davacının … A.Ş Genel Müdürlüğü tarafından atandığı kuruma bildirilen maaş nakil ilmühaberinde, dava konusu ek ödeme dahil edilmeksizin net ücretinin belirlendiği; başka bir deyişle, davacının Devlet Personel Başkanlığına bildirim tarihindeki net ücreti içinde, söz konusu ek ödemenin yer almadığı anlaşılmıştır.
Öte yandan; davacının … A.Ş. Genel Müdürlüğünde aldığı ücretine dava konusu ek ödemenin ilave edilmesi durumunda, alacağı ücret ile atandığı kurumda emsaline ödenen ücret arasındaki farkın kapanmış olması halinde, davacıya fark tazminatı ödenmeyeceği ve emsali personelin aldığı ücreti alacağı tabiidir.
İdare ve vergi mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenerek bozulabilmeleri, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinde belirtilen nedenlerden birinin varlığına bağlıdır. … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E: …; K: … sayılı karar ve dayandığı gerekçe hukuk ve usule uygun olup, bozulmasını gerektirecek bir neden de bulunmadığından, temyiz isteminin reddi ile anılan kararın yukarıda yer verilen açıklamanın eklenmesi suretiyle onanmasına; temyiz giderlerinin istemde bulunan davalı üzerinde bırakılmasına, 22.3.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.