Danıştay Kararı 5. Daire 2009/7217 E. 2011/7571 K. 15.12.2011 T.

5. Daire         2009/7217 E.  ,  2011/7571 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
BEŞİNCİ DAİRE
Esas No: 2009/7217
Karar No: 2011/7571

Temyiz İsteminde Bulunan (Davalı): …
Vekilleri: …
Karşı Taraf: …

İsteğin Özeti: … İdare Mahkemesi’nce verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararın dilekçede yazılı nedenlerle temyizen incelenerek bozulması isteminden ibarettir.

Cevabın Özeti: Cevap verilmemiştir.

Danıştay Tetkik Hakimi: …
Düşüncesi: Uyuşmazlık konusu işlem belli bir parayı içermekte olup; bu miktarın tek hakim tarafından karara bağlanacak uyuşmazlıklar kapsamında bulunduğu anlaşılmaktadır.
Bu durumda; davanın idare mahkemesi hakimlerinden biri tarafından çözümlenmesi gerekirken, mahkeme heyetince çözümlenmesinde mevzuat hükümlerine uyarlık bulunmadığından, İdare Mahkemesi kararın bozulması gerektiği düşünülmüştür.

Danıştay Savcısı: …
Düşüncesi:İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Beşinci Dairesi’nce işin gereği düşünüldü:
Dava, 15.4.2002 tarihinde … Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu’na ataması yapılan davacının, söz konusu atama işlemi esnasında ödenmeyen ilk atama yolluğunun ödenmesi istemiyle 7.4.2008 tarihinde yaptığı başvurusunun reddine ilişkin 22.4.2008 günlü, 1203-7835 sayılı … Üniversitesi işleminin iptali ile kendisine ve bakmakla yükümlü olduğu annesine ödenmesi gereken yolluk miktarının ödenmesine hükmedilmesi istemiyle açılmıştır.
… İdare Mahkemesi’nce verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararla, dava konusu işlemin iptaline ve söz konusu yolluğun, idareye başvurduğu tarihten itibaren hesaplanacak yasal faiziyle birlikte davacıya ödenmesine hükmedilmiştir.
Davalı idare, anılan Mahkeme kararının hukuka aykırı olduğunu ileri sürmekte ve temyizen incelenerek bozulmasını talep etmektedir.
2576 sayılı Bölge İdare Mahkemeleri, İdare Mahkemeleri ve Vergi Mahkemelerinin Kuruluşu ve Görevleri Hakkında Kanunun “Tek Hakimle Çözümlenecek Davalar” başlıklı 7. maddesinin, 8.6.2000 tarih ve 4577 sayılı Yasanın 3. maddesi ile değişik 1. fıkrasının (a) bendinde, uyuşmazlık miktarı bir milyar lirayı aşmayan; konusu belli parayı içeren idari işlemlere karşı açılan iptal davalarının idare mahkemesi hakimlerinden biri tarafından çözümleneceği hükme bağlanmış; aynı Kanunun 4577 sayılı Yasanın 4 üncü maddesi ile değişik Ek 1. maddesinde ise, bu Kanunun tek hakimle çözümlenecek davalara ilişkin 7. maddesindeki parasal sınırların; her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yılda uygulanan parasal sınırların, o yıl için 213 sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer 298. maddesi hükümleri uyarınca Maliye Bakanlığınca her yıl tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle uygulanacağı belirtilmiştir.
Buna göre, tek hakimle görülecek sınır 2000 yılında 1.000 TL iken, 2011 yılında …TL’ ye çıkmıştır.
Temyiz istemine konu uyuşmazlık yolluğa ilişkin olup 6245 sayılı Kanunun 45. maddesine göre ve en yüksek dereceli devlet memurunun yıllar itibariyle ödenecek yevmiyesi esas alınarak 1200 kilometre mesafeye göre yapılan sürekli görev yolluğu hesaplamaları ile aynı Kanunun 39 ve 42. maddelerine göre geçici görev yolluğu yönünden yapılan hesaplamalar sonucunda ulaşılan harcırah tutarlarının daima tek hakim sınırının altında kalacağı saptanmıştır.
Bu itibarla, temyizen incelenen davadaki yolluk miktarının da tek hakim sınırı içinde kaldığının anlaşılması karşısında, yolluk ödenmesi istemiyle yapılan başvurunun reddine ilişkin işleme karşı açılan bu davada, uyuşmazlığın konusunun belli bir parayı içermesi ve bu miktarın da tek hakim tarafından karara bağlanacak uyuşmazlıklar kapsamında bulunması nedeniyle, davanın idare mahkemesi hakimlerinden biri tarafından çözümlenmesi gerekirken, mahkeme heyetince çözümlenmesinde usul hükümlerine uyarlık görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesi uyarınca davalı idarenin temyiz isteminin kabulüne, … İdare Mahkemesi’nce verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararın BOZULMASINA, dava dosyasının mahkeme hakimlerinden biri tarafından karar verilmek üzere anılan İdare Mahkemesi’ne gönderilmesine, 15.12.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.