Danıştay Kararı 5. Daire 2002/978 E. 2005/2289 K. 29.04.2005 T.

5. Daire         2002/978 E.  ,  2005/2289 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
BEŞİNCİ DAİRE
Esas No: 2002/978
Karar No: 2005/2289

Temyiz İsteminde Bulunan (Davalı): …
Vekili: …
Karşı Taraf: …

İsteğin Özeti: Davacının, oturduğu konutu tahliye etmemesi nedeniyle 7 kat artırımlı lojman kira bedelinin maaşından kesilmesine ilişkin işlemin; 2946 sayılı Kamu Konutları Kanunu’nun 7. maddesinde öngörülen süre içerisinde kamu konutunu tahliye etmeyen davacının, aynı Kanunun 8. maddesinde belirlenen yöntem ile tahliyesinin sağlanması gerekirken, yasaya aykırı şekilde 7 kat kira tahsil edilmesinde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle iptali ve bu işlemden dolayı kesilen lojman kira farklarının yasal faiziyle birlikte davacıya ödenmesine hükmedilmesi yolunda … İdare Mahkemesi’nce verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararın, dilekçede yazılı nedenlerle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması isteminden ibarettir.

Cevabın Özeti: Cevap verilmemiştir.

Danıştay Tetkik Hakimi: …
Düşüncesi: İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmüştür.

Danıştay Savcısı: …
Düşüncesi: İdare ve vergi mahkemelerince verilen kararların temyizen incelenerek bozulabilmesi için, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinin birinci fıkrasında belirtilen nedenlerin bulunması gerekmektedir.
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, söz konusu maddede yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından, istemin reddi ile temyiz edilen Mahkeme kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Beşinci Dairesi’nce işin gereği düşünüldü:
İdare ve vergi mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenerek bozulabilmeleri 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde belirtilen nedenlerden birinin varlığına bağlıdır. … İdare Mahkemesi’nce verilen … günlü, E:…, K:… sayılı karar ve dayandığı gerekçe hukuk ve usule uygun olup, bozulmasını gerektirecek bir sebep de bulunmadığından temyiz isteminin reddi ile anılan kararın onanmasına, temyiz giderlerinin istemde bulunan davalı üzerinde bırakılmasına, 29.4.2005 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.