5. Daire         2000/2670 E.  ,  2004/1378 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
BEŞİNCİ DAİRE
Esas No: 2000/2670
Karar No: 2004/1378

Temyiz İsteminde Bulunan (Davacı): …
Vekilleri: …
Karşı Taraf: … Kaymakamlığı

İsteğin Özeti: … İdare Mahkemesinin … günlü, E:…, K:… sayılı kararının dilekçede yazılı nedenlerle temyizen incelenerek bozulması isteminden ibarettir.

Cevabın Özeti: Temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.

Danıştay Tetkik Hakimi: …
Düşüncesi: Mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmüştür.

Danıştay Savcısı: …
Düşüncesi: Çocuğunun tedavisi için Hastane Sağlık Kurulu raporuna dayalı olarak …’da bulunan özel eğitim merkezine haftanın üçgünü giden davacı, …-… arası gidiş-geliş yol masraflarının başka mahaldeki sağlık kurumuna sevk edilmeyip özel eğitim merkezine sevkedilmiş olduğu gerekçesiyle ödenmemesi işlemine karşı dava açmıştır.
1999 yılı Bütçe Uygulama Talimatı (Seri No:5) nın 24 ncü maddesinde (Özürlü Çocukların Eğitim, Tedavi ve Rehabilitasyonu) başlığı altında, (zihinsel, konuşma, işitme, görme, fiziksel geriliği, psikolojik rahatsızlığı olan çocukların gelişim ve eğitiminin, resmi sağlık kurumlarından alınacak sağlık kurulu raporuna dayanılarak bünyesinde “çocuk gelişimi ve eğitimcisi, psikolog, özel eğitimci, sosyal hizmet uzmanı, psikoterapist, fizyoterapist, konuşma terapisti” bulunduran özel eğitim merkezlerinde sağlanması halinde tedavi giderlerinin ödeneceği, yol masrafı ve yevmiyeleri düzenleyen 2-2 maddesinde ise “Tedavi amacıyla başka mahalle sevk edilenlere Harcırah Kanunu hükümlerine göre gidiş ve dönüşleri için yol masrafı ödeneceği” belirtilmiştir.
…’da öğretmen olarak görev yapan davacının özürlü olan çocuğu için yaptırdığı sevkle … Üniversitesi çocuk nörolojisi bölümüne başvurduğu, bu Hastanenin 5.2.1999 günlü Sağlık Kurulu Raporuyla hastanın bir yıl süreyle özel eğitim görmesinin karara bağlandığı, anılan hastanede böyle bir ünite olmadığından tedaviye özel bir rehabilitasyon merkezinde başlandığı ve tedavi ücretlerinin de anılan talimatın 24 ncü maddesi uyarınca ödendiği anlaşılmaktadır.
Davacının bakmakla yükümlü olduğu çocuğunun sağlık tedavisi gördüğü, bu eğitimin tam teşekküllü Üniversite Hastanelerinde dahi yapılamıyor olması nedeniyle Hastanenin sevki ile özel eğitim kurumuna gittiği, bu kurumun “sağlık kurumu” olarak kabulünün gerektiği açık olduğundan, yolluk ödenmemesi işleminde hukuka uygunluk görülmemiştir.
Davacının temyiz isteminin kabulüyle İdare Mahkemesi kararının bozulması gerekeceği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Beşinci Dairesince işin gereği düşünüldü:
Davacı, sağlık kurulu raporuna dayalı olarak …’da bulunan özel eğitim merkezine sevk edilen çocuğuna yol masrafı ve yevmiye ödenmesi için yaptığı başvurunun reddine ilişkin 16.6.1999 günlü, 3051 sayılı işlemin iptali ve tedavi yolluğunun ödenmesine karar verilmesi istemiyle dava açmıştır.
… İdare Mahkemesinin … günlü, E:…, K:… sayılı kararıyla; 1999 Mali Yılı Bütçe Uygulama Talimatının 22. maddesinde, tedavi amacıyla başka mahalle sevk edilenlere Harcırah Kanunu hükümlerine göre gidiş ve dönüşleri için yol masrafı ve gündelik ödeneceğinin hükme bağlandığı; 24. maddesinde de, özürlü çocukların eğitim ve rehabilitasyonlarının sağlandığı yerlerin “özel eğitim merkezi” olduğunun açıkça belirtildiği; aktarılan Talimat hükümleri uyarınca ilgililere tedavi yolluğu ödenebilmesinin, tedavi amacıyla sevkin ancak başka mahaldeki bir “sağlık kurumuna” yapılması halinde mümkün olduğu; olayda, sevkin özel eğitim merkezine yapıldığı açık olduğundan, davalı idarece davacının yolluk isteminin reddi yolunda kurulan işlemde mevzuata aykırılık görülmediği gerekçesiyle dava reddedilmiştir.
Davacı, çocuğunun “tedavi amacıyla” özel eğitim merkezine sevk edildiğini, yolluk ödenmemesinin hukuka aykırı olduğunu ileri sürmekte ve İdare Mahkemesi kararının temyizen incelenerek bozulmasını istemektedir.
657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 209. maddesinin, olay tarihinde yürürlükte bulunan 1. fıkrasında; “Devlet memurları ile eşlerinin veya bakmakla yükümlü oldukları ana, baba ve çocuklarının hastalanmaları halinde, evlerinde veya resmi veya özel sağlık kurumlarında ayakta veya yatarak tedavileri kurumlarınca sağlanır. Ancak, tedavi giderleri ile yol masraflarının ödenebilmesi için tedaviye resmi tabip raporu ile lüzum gösterilmesi şarttır.” hükmü getirilmiş, Devlet Memurlarının Tedavi Yardımı ve Cenaze Giderleri Yönetmeliğinde de paralel düzenlemelere yer verilmiştir.
Yasa ve Yönetmelikte devlet memurlarının tedavi giderleri ve yol masraflarının ödenmesi konusunda tedaviye resmi tabip raporuyla lüzum gösterilmesi gerektiği dışında, başkaca bir koşul ya da sınırlama getirilmemiştir.
Olayda, … Ticaret Meslek Lisesinde öğretmen olarak görev yapan davacının … Üniversitesi çocuk nörolojisi bölümüne sevkli olarak götürdüğü çocuğuna, bu Hastanenin 5.2.1999 günlü Sağlık Kurulu Raporuyla “Serebral Palsi” tanısı konularak bir yıl süreyle özel eğitim görmesinin karara bağlandığı, anılan hastanede böyle bir ünite olmadığından tedaviye özel bir rehabilitasyon merkezinde başlandığı ve tedavi ücretlerinin de Bütçe Uygulama Talimatın 24 ncü maddesi uyarınca ilgiliye ödendiği, tedavi yolluğunun ise, hastanın sevkedildiği rehabilitasyon merkezinin “sağlık kurumu” niteliğinde olmadığı gerekçesiyle ödenmemesi üzerine bakılan davanın açıldığı dosyadaki belgelerin incelenmesinden anlaşılmıştır.
Davacının bakmakla yükümlü olduğu çocuğunun sağlık tedavisi gördüğü, bu eğitimin tam teşekküllü Üniversite Hastanesinde dahi yapılamıyor olması nedeniyle hastanın sağlık kurulu raporu ile özel eğitim kurumuna sevkedildiği, bu kurumun “sağlık kurumu” olarak kabulünün gerektiği açık olduğundan, adı geçene yolluk ödenmemesi işleminde hukuka uygunluk, davanın reddi yolunda verilen Mahkeme kararında ise hukuki isabet bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle, davacının temyiz isteminin kabulüyle, … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararın 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1/b. fıkrası uyarınca bozulmasına, aynı maddenin 3622 sayılı Kanunla değişik 3. fıkrası gereğince ve yukarıda belirtilen hususlar da gözetilerek yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın adı geçen Mahkemeye gönderilmesine, 24.3.2004 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.