5. Daire 1997/1377 E. , 2000/339 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
BEŞİNCİ DAİRE
Esas No: 1997/1377
Karar No: 2000/339
Temyiz İsteminde Bulunan (Davalı): …
Karşı Taraf: …
İsteğin Özeti: … Hakimi olarak görev yapmakta iken … Enstitüsünün Kamu Yönetimi Lisans Üstü Uzmanlık Programını kazanarak idaresinin izni ile anılan programa devam eden davacı, Adalet Bakanlığınca izinli sayıldığı günler için kendisine geçici görev yolluğu ve gündeliği ödenmesi yolundaki başvurusunun reddine ilişkin 31.10.1996 günlü, 361 sayılı işlemin iptali ve anılan yolluk ve gündeliğin yasal faiziyle birlikte kendisine ödenmesine hükmedilmesi istemiyle dava açmıştır.
… İdare Mahkemesinin …günlü, E:…, K:… sayılı kararıyla; 6245 sayılı Yasanın 37. maddesinde mesleki bilgilerini arttırmak amacıyla memuriyet mahalli dışında açılan kurs ve okullara gönderilenlere bu Kanuna göre geçici görev gündeliği ödeneceğinin hükme bağlandığı; 7163 sayılı Yasanın 15. maddesinde de, ilgili sınavı kazananlara TODAİE’deki tahsil süresince izin verileceğinin öngörüldüğü; davacı, açılan sınavı kazanıp idarenin izni ile TODAİE’nin Kamu Yönetimi Lisans Üstü Uzmanlık Programına katıldığına göre, adıgeçenin, 6245 sayılı Yasanın 37. maddesinde yer alan hüküm uyarınca memuriyet mahalli dışına gönderilen bir memur durumunda olduğu; öte yandan, 14.8.1985 günlü, 28 sayılı Harcırah Kanunu Genel Tebliğinin, bazı kursların değerlendirilmesine ilişkin (B) Bölümünün 3. fıkrasında yer alan “anılan Enstitü programına katılan personele gündelik ve yol masrafı ödenmeyeceği” yolundaki hükmün, Danıştay Beşinci Dairesinin 26.5.1987 günlü, K:1987/843 sayılı kararıyla iptal edilerek, Enstitü programına katılanlara gündelik ve yol masrafı ödenmesi gerektiğinin hükme bağlandığı gerekçesiyle dava konusu işlem iptal edilmiş ve izinli sayıldığı günler için hesaplanacak geçici görev yolluğu ve gündeliğinin yasal faiziyle birlikte davacıya ödenmesine hükmedilmiştir.
Davalı idare, 6245 sayılı Yasanın 37. maddesi incelendiğinde, bu maddede sözü edilen bir kurs veya okula kurumunca gönderilenlere bu Kanuna göre geçici görev gündeliği verilmesi gerektiğinin anlaşıldığını; oysa davacının, anılan kursa kendi isteği ve iradesiyle sınava girip kazanmak suretiyle katıldığını; davacının istediği geçici görev gündeliğinin verilebilmesi için Bakanlıkça gönderilmiş olması gerektiğini; öte yandan, bu konuda Adalet Bakanlığının hizmetçi eğitim yönetmeliğinin de mevcut olmadığını öne sürmekte ve İdare Mahkemesi kararının temyizen incelenerek bozulmasını istemektedir.
Savunmanın Özeti: Temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.
Danıştay Tetkik Hakimi: …
Düşüncesi: İdare Mahkemesince verilen kararın onanması gerektiği düşünülmüştür.
Danıştay Savcısı: …
Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar,2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp idare mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında,anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin reddiyle idare mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Beşinci Dairesince işin gereği düşünüldü:
İdare ve Vergi Mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenerek bozulabilmeleri 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinde belirtilen nedenlerden birinin bulunması halinde mümkün olup, davalı idarece ileri sürülen hususlar bunlardan hiçbirisine uymamaktadır.
Temyize konu Mahkeme kararında, 6245 sayılı Yasanın değişik 37. maddesine dayanılmak ve 1.10.1996 – 27.6.1997 tarihleri arasındaki süre esas alınmak suretiyle davacıya geçici görev gündeliği ve yolluk ödenmesine karar verilmiş ise de; aynı Yasanın geçici bir görev ile başka bir yere gönderilenlere görev mahalline varış tarihinden itibaren verilecek geçici görev gündeliğinin azami süresini belirleyen 42. maddesinin (a). fıkrasında “Yurt içinde bir yıllık dönem zarfında aynı yerde, aynı iş için ve aynı şahsa 180 günden fazla verilemez. İlk 90 gün için tam, takip eden 90 gün için 2/3 oranında ödenir.” hükmüne yer verilmesi karşısında, Mahkeme kararındaki gerekçelerle davacının hakettiği geçici görev gündeliklerinin bu sınırlar çerçevesinde hesaplanarak kendisine ödenmesi gerektiğinde kuşkuya yer bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle, davalı idarenin temyiz isteminin reddiyle hukuka ve usule uygun olarak … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararın yukarıda yapılan açıklamanın da eklenmesi suretiyle onanmasına, temyiz giderlerinin istemde bulunan davalı üzerinde bırakılmasına, 31.1.2000 tarihinde oybirliği ile karar verildi.