Danıştay Kararı 5. Daire 1996/3159 E. 1999/1906 K. 31.05.1999 T.

5. Daire         1996/3159 E.  ,  1999/1906 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
BEŞİNCİ DAİRE
Esas No: 1996/3159
Karar No: 1999/1906

Temyiz İsteminde Bulunan (Davalı): …
Vekili: …
Karşı Taraf: …

İsteğin Özeti: SEKA … Müessesesi Müdürlüğüne doktor olarak atanan davacı, kendisine harcırah verilmesi için yaptığı başvurunun reddine ilişkin 28.4.1994 günlü işlemin iptali istemiyle dava açmıştır.
… İdare Mahkemesinin … günlü, E/…, K:… sayılı kararıyla; 2514 sayılı Bazı Sağlık Personelinin Devlet Hizmeti Yükümlülüğüne Dair Kanununun 3. maddesinde mecburi hizmetin öngörüldüğü, 9. maddesi ile atıfta bulunan 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 117. maddesinde ise yolluklara ilişkin yapılacak ödemelerin özel kanun hükümlerine göre ödeneceğinin belirtildiği, 6245 sayılı Harcırah Kanununun 4. maddesi ile de bu kanun kapsamına giren kurumlarda çalışanlara harcırah verilmesinin hükme bağlandığı, davacının mecburi hizmet yükümlülüğünü yerine getirmek amacıyla 657 sayılı Yasa hükümlerine göre atandığı konusunda bir uyuşmazlığın bulunmadığı, kadro olmadığı için 399 sayılı KHK uyarınca sözleşmeli statüde çalıştırılan davacıya harcırah ödenmesinin gerekli olduğu, aksi yönde tesis edilen işlemde mevzuata uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlem iptal edilmiştir.
Davalı idare; mahkeme kararının 399 sayılı KHK.’nin 31/2. maddesine açıkça aykırı olduğunu öne sürmekte ve İdare Mahkemesi kararının temyizen incelenerek bozulmasını istemektedir.

Savunmanın Özeti: Savunma verilmemiştir.

Danıştay Tetkik Hakimi: …
Düşüncesi: İdare Mahkemesince verilen karar ve dayandığı gerekçe hukuk ve usule uygun olup, bozulmasını gerektirecek bir neden de bulunmadığından, anılan kararın onanması gerektiği düşünülmüştür.

Danıştay Savcısı: …
Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp idare mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin reddiyle idare mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Beşinci Dairesince işin gereği düşünüldü:
İdare ve Vergi Mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenerek bozulabilmeleri 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinde belirtilen nedenlerden birinin bulunması halinde mümkündür. … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E/…, K:… sayılı karar ve dayandığı gerekçe hukuk ve usule uygun olup, bozulmasını gerektirecek bir sebep de bulunmadığından temyiz isteminin reddi ile anılan kararın onanmasına, temyiz giderlerinin istemde bulunan davalı idare üzerinde bırakılmasına, 31.5.1999 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.

(X) AZLIK OYU:
399 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 31/2. maddesinde “İlk defa sözleşmeli statüde işe başlayan personele ikamet mahalli ile görev mahalli arasında kendisi ve aile efradına harcırah ödenmez.” hükmü yer almıştır. Anılan maddede herhangi bir istisnaya yer verilmediği gibi, yorum yoluyla da madde kapsamının genişletilmesi mümkün değildir.
Bu nedenle davanın reddi gerekirken dava konusu işlemin iptali yolunda verilen İdare Mahkemesi kararının bozulması gerekeceği görüşüyle çoğunluk kararına katılmıyorum.