5. Daire 1991/4047 E. , 1992/811 K.
Daire : BEŞİNCİ DAİRE
Karar Yılı : 1992
Karar No : 811
Esas Yılı : 1991
Esas No : 4047
Karar Tarihi : 02/04/992
6245 SAYILI YASANIN, MEMUR VE HİZMETLİLERİN HASTALANMALARI HALİNDE
KENDİLERİNE REFAKAT ETMESİ RESMİ TABİP RAPORUYLA GEREKLİ GÖRÜLEN KİŞİLERİ “AİLE FERTLERİ”YLE SINIRLAMADIĞI HK.
Tedavi için yurtdışına gönderilen davacı, refakatçisi için verilen yolluk ve ödeneklerin akrabalık derecesinin uygun olmaması sebebiyle geri alınmasına ilişkin işlemin iptali istemiyle açılmıştır.
İdare mahkemesince verilen kararla … Hastanesi Sağlık Kurulu raporuyla davacının …’de refakatli olarak tedavi görmesine karar verildiği ve Makam onayının alındığı Devlet Hastanesi Baştabipliği yayısıyla eşinin durumunun elverişli olmaması ve bakacak kimsenin bulunmaması nedeniyle kendisine yeğeninin refakat etmesinin uygun görüldüğünün davalı idareye bildirildiği, davacının tedavi edilip yurda döndükten sonra yeğeninin 6245 sayılı yasada belirtilen anlamda “aile efradı”ndan olmadığı gerekçesiyle onun için ödenen yolluk ve ödeneklerin geri istendiğinin dosyanın incelenmesinden anlaşıldığı, Devlet Memurlarının Tedavi Yardım ve Cenaze Giderleri Yönetmeliğinin 5.maddesi uyarınca yurt dışına gönderilen memurların yol ve tedavi giderleri ile yanlarında refakatçi bulunmasına lüzum görülenlerin harcırahlarının Harcırah Kanunu hükümlerine göre hastanın kurumunca ödenmesi gerektiği, davalı idarenin bilgisi dahilinde refakatli olarak yurt dışına gönderilen davacının refakatçisinin aile efradından olup olmamasının ödenecek para yönünden farklı bir durum yaratmadığı bu nedenle işlemde hakkaniyet kurallarına uygunluk görülmediği gerekçesiyle işlem iptal edilmiştir.
Davalı idareler, idare mahkemesi kararının temyizen incelenerek bozulmasını istemektedirler.
İdare ve Vergi Mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenerek bozulabilmeleri 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinde belirtilen nedenlerden birinin bulunması halinde mümkün olup, davalı idareler tarafından öne sürülen hususlar bunlardan hiçbirisine uymamaktadır.
6245 sayılı Harcırah Kanununun 3.maddesinin (e) bendinde “Aile fertleri; Memur ve hizmetlinin, harcırah verilmesini gerektiren olay sırasında evlilik bağıyla bağlı olduğu eşi ile bakmakla yükümlü olduğu usul ve füruu ve erkek ve kız kardeşleri” olarak tanımlanmış; aynı Yasanın “Hastalara refakat halinde harcırah” başlığını taşıyan değişik 20. maddesinde ise; hastalıkları icabı 18.maddenin (c) bendinde yazılı yerlere, yani sağlık kurumlarına, “..bir kimse refakatinde gitmesi lüzumu resmi tabip raporuyla tevsik edilenlere refakat edecek aile efradından
birisine ve aile efradından refakat edecek bir kimse bulunmadığı takdirde kurumlarınca görevlendirilecek memur veya hizmetliye bu işin devamı müddetince yevmiye ve yol masrafının..” verileceği hükme bağlanmıştır. Devlet Memurları Tedavi Yardımı ve Cenaze Giderleri Yönetmeliğinin 5.maddesinde de aynı doğrultuda hükme yer verilmiştir.
6245 sayılı Yasanın sözü geçen hükümlerinin birlikte değerlendirilmesinden, yasa koyucunun memur ve hizmetlilerin hastalanmaları halinde kendilerine refakat etmesi resmi tabip raporuyla gerekli görülen kişileri “aile fertleri”yle sınırlamadığını açıkca ortaya koymaktadır.
Aile fertleri içinden uygun birinin bulunmaması halinde, refakatçinin hasta memur veya hizmetlinin kurumundan da olabilmesine izin verilmesi belirtilen içerikte bir sınırlamanın yasa koyucu tarafından öngörülmediğini kanıtlamaktadır. Bu nedenle davacıya tedavisi süresince refakat eden kardesinin çocuğu nedeniyle yevmiye ve yol masrafı ödenmesinde yasanın amacına aykırılıktan sözedilemiyeceğinden sözü edilen miktarların geri alınması yolunda tesis edilen işlemde 6245 sayılı Yasaya uyarlık bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle davalı idarelerin temyiz istemlerinin reddiyle … İdare Mahkemesinin … günlü, E: …, K: … sayılı kararının yukarıda belirtilen gerekçenin de eklenmesi suretiyle onanmasına karar verildi.