Danıştay Kararı 5. Daire 1989/208 E. 1992/1489 K. 18.05.1992 T.

5. Daire         1989/208 E.  ,  1992/1489 K.
Daire : BEŞİNCİ DAİRE
Karar Yılı : 1992
Karar No : 1489
Esas Yılı : 1989
Esas No : 208
Karar Tarihi : 18/05/992

GENEL İDARE HİZMETLERİ SINIFINDA BİR GÖREVE ATANAN DAVACIYA, KARİYERİ OLAN TEKNİK HİZMETLER SINIFINA AİT EK GÖSTERGENİN UYGULANAMIYACAĞI HK.

Dava, davacının 2.dereceli Orman İşletmesi Müdür Yardımcılığı kadrosuna atanması nedeniyle 1985 yılı için 450 olan ek göstergenin 1.1.1986 tarihinden itibaren 600’e yükseltilmesi, 1.1.1987 tarihinden itibarende 900 olarak uygulanması gerekirken, 1986 yılında 400, 1987 yılında 600 olarak uygulanması yolunda tesis edilen işlemin iptali ile, fiilen ödenmesi gereken ek göstergenin, atandığı tarihten itibaren hesaplanarak kendisine ödenmesi istemiyle açılmıştır.
İdare Mahkemesi kararıyla, 241 sayılı KHK’nin açıklanmasıyla ilgili olarak Maliye ve Gümrük Bakanlığınca yayımlanan 88 sayılı Devlet Memurları Kanunu Genel Tebliğinin 5/b ve 6.maddeleri ile 657 sayılı Yasanın 68/B maddesi uyarınca davacının 2.derecede kadroya atandığı tarihten itibaren kariyerine göre ek gösterge alması gerekeceğinden, 1.1.1986 tarihinden itibaren 600, 1.1.1987 tarihinden itibaren de 900 olarak uygulanması gereken ek göstergelerin davalı idarece daha düşük ek gösterge rakamlarıyla uygulanmasında isabet görülmediği gerekçesiyle dava konusu işlem iptal edilmiş, ödenmeyen ek göstergelerin, davacının 2.dereceli kadroya atandığı tarihten itibaren hesaplanmak suretiyle kendisine ödenmesine hükmedilmiştir.
Davalı idare, anılan kararın temyizen incelenerek bozulmasını istemektedir.
657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 68/B maddesinde “Eğitim ve öğretim Hizmetleri sınıfı hariç, sınıfların 1,2,3 ve 4.derecelerindeki kadrolara derece yükselmesindeki süre kaydı aranmaksızın, atanmasındaki usule göre daha aşağıdaki derecelerden atama yapılabilir…..
Bu bent hükümlerine göre atananlar, atandıkları kadronun aylık (Ek gösterge dahil) ve diğer haklarından yararlanırlar.” hüküne işaret edilmekte; aynı Yasanın 43/B-2 maddesinde ise, “Bu ek göstergeler, ilgililerin belirtilen sınıf ve görevlerde bulundukları sürece ödemelere esas alınıp, terfi bakımından kazanılmış hak sayılmaz. Kurumların 1,2,3 ve 4.dereceli kadrolarına atananlara uygulanacak ek göstergeler ilgililerin daha önce bulunmuş oldukları kariyerleri ile ilgili sınıf veya ekli I sayılı Cetvelin Genel İdari Hizmetleri Sınıfı (g) bölümünde belirtilen görevlerde kazanılmış hak aylık derecelerine göre alabilecekleri ek göstergelerden düşük olamaz,” hükmüne yer verilmektedir.
Olayda, orman mühendisi olarak Orman İşletme Müdürlüğünde çalışmakta olan davacı, kazanılmış hak aylık derecesi 3/1 iken 2.dereceli işletme müdür yardımcılığına 657 sayılı Yasanın 68/B maddesine göre atanmıştır Davacının 3.derece kazanılmış hak aylık derecesine göre kariyeri olan Teknik Hizmetler Sınıfında alabileceği ek gösterge, 657 sayılı Yasanın 43/B/b maddesi ve 241 sayılı KHK’nin 38.maddesi uyarınca 1985 yılı için 300, 1986 yılı için 400; 243 sayılı KHK’nin 53.maddesi uyarınca 1987 yılı için 600’dür.
Atandığı 2.dereceli işletme müdür yardımcılığına tanınan ek gösterge ise, 657 sayılı Yasanın 241 sayılı KHK’nin 1.maddesi ile değişik 43/B-a ve 241 sayılı KHK’nin 38.maddesi uyarınca 1985 yılı için 300, 1986 yılı için 400; 243 sayılı KHK’nin 53.maddesi uyarınca 1987 yılı için ise 600’dür.
Görüldüğü üzere, davacının kariyerine göre alabileceği ek gösterge, yıllar itibariyle, atandığı göreve tanınan ek göstergeye eşit olduğundan, tesis olunan işlemde hukuki isabetsizlik bulunmamaktadır.
657 sayılı Yasanın 43. maddesinin B/k bendinden sonra gelen 2.fıkra uyarınca, davacının atandığı görevin ek göstergesi ile kıyaslanacak olan, adı geçenin kazanılmış hak aylığına kariyeri olan sınıf itibariyle tanınmış olan ek gösterge olup, atandığı kadronun derecesine, kariyeri olan sınıfta tanınan ek göstergenin esas alınması yasa hükmüne aykırı olacağından, davacının Teknik Hizmetler sınıfında 2. dereceye 1985 yılında tanınan 450, 1986 yılında 600, 1987 yılında 900 ek göstergenin kendisine uygulanması gerekeceği yolundaki iddiasında isabet yoktur.
Açıklanan nedenlerle, davalı idarenin temyiz isteğinin kabulü ile … İdare Mahkemesinin … günlü, E: …, K. … sayılı kararının 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1/b fıkrası gereğince bozulmasına karar verildi.