Danıştay Kararı 5. Daire 1988/1109 E. 1988/3008 K. 16.12.1988 T.

5. Daire         1988/1109 E.  ,  1988/3008 K.
Daire : BEŞİNCİ DAİRE
Karar Yılı : 1988
Karar No : 3008
Esas Yılı : 1988
Esas No : 1109
Karar Tarihi : 16/12/988

DEVLET MEMURLARI KANUNUNDA “İŞTEN EL ÇEKTİRME” ADINDA BİR MÜESSESEYE YER VERİLMEDİĞİNDEN BÖYLE BİR NİTELEMEYE DAYALI OLARAK VERİLEN KARARDA HUKUKİ İSABET BULUNMADIĞI HK.

Görevi savsaklamak suçundan beş ay hapis ve 7 ay 15 gün memuriyetten men cezasına mahkum olan davacı bu mahkumiyetinin infazından sonra göreve başlatılması için yaptığı başvurunun reddine ilişkin işlemin iptali istemiyle dava açmıştır.
İdare Mahkemesi kararıyla; davacının Asliye Ceza Mahkemesi kararıyla görevi safsaklamak suçundan mahkum olduğu ayrıca 7 ay 15 gün memuriyetten men cezası ile cezalandırılması üzerine işten el çektirildiğinin anlaşıldığı görevini ihmal ettiği mahkeme kararları ile sabit olan ve işten el çektirilen davacının yeniden göreve alınmamasında kamu hizmeti gereklerine aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle dava reddedilmiştir.
Davacı, mahkumiyetine esas suçların 657 sayılı Kanunun 48.maddesinin (A) bendinin 5.fıkrasına göre memuriyete engel suçlar olmadığını ve bu nedenle aynı kanunun 98/b maddesi gereği göreve son vermeyi gerektirmediğini, cezaların infazı amacıyla 30.7.1986 tarihinden itibaren Beledi yedeki görevinden geçici olarak ayrıldığını, 657 sayılı Kanunun 143/f maddesi gereğince görevine başlatılmasının zorunlu olduğunu öne sürmekte ve anılan kararın temyizen incelenerek bozulmasını istemektedir.
657 sayılı Devlet Memurları Kanununun, “Kapsam” başlıklı 1.maddesinde Belediye Memurlarının bu Kanun hükümlerine tabi olduğu belirtilmiş olup, davacı hakkında verilen 5 aylık hapis ve 7,5 aylık memuriyetten men cezası sebebiyle adıgeçenin “işten el çektirildiği”, infazdan sonra Belediyenin ilgiliyi göreve başlatıp başlatmama konusunda takdir hakkı bulunduğu gerekçesinden hareketle işlemin bu takdir hakkına dayanılarak tesis edildiği dosyadaki belgelerin incelenmesinden anlaşılmış tır. 657 sayılı Devlet Memurları Kanununda “işten el çektirme” adıyla adlandırılan bir müessese yer almamaktadır. Yasanın 137 ve sonraki maddeleri “görevden uzaklaştırma” ile ilgili hükümleri içermekte olup söz konusu hükümlere göre görevden uzaklaştırma nedeninin ortadan kalkması halinde idareye, memuru göreve başlatıp başlatmama konusunda bir takdir hakkı tanınmamakta ve böyle bir halde idarenin ilgiliyi göreve başlatması zorunlu kılınmaktadır. Bu nedenle İdare Mahkemesince işlemin “işten el çektirme” olarak nitelendirilmesinde ve idarenin takdir yetkisinden söz edilerek davanın reddedilmesinde hukuki isabet görülmemiştir.
Açıklanan duruma göre, mahkumiyet kararlarının infazı nedeniyle görevi ne gelemeyen davacının görevine son verilip verilmediği, böyle bir işlem yoksa “işten el çektirme” olarak adlandırılan işlemin gerçek niteliğinin ne olduğu araştırılarak sonucuna göre yeniden bir karar verilmek üzere İdare Mahkemesi kararının 2577 sayılı Kanunun 49.maddesinin 1.fıkrasının (b) bendi uyarınca bozulmasına ve aynı maddenin 3.fıkrası uyarınca dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine karar verildi.