Danıştay Kararı 4. Daire 2023/849 E. 2023/1723 K. 28.03.2023 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2023/849 E.  ,  2023/1723 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2023/849
Karar No : 2023/1723

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına kanuni temsilci sıfatı ile tanzim edilen … ana takip dosya numaralı ödeme emrinin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararın üzerine, Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacının asıl borçlu şirketin 17/10/2007 ila 15/05/2008 tarihleri arasında şirket ortağı ve kanuni temsilcisi olduğu, asıl borçlu şirkete ait amme alacakları için şirket adına düzenlenen ödeme emrinin şirket kanuni temsilcisine 12/10/2013 ve 07/09/2013 tarihinde tebliğ edildiği, akabinde davacının kanuni temsilci olduğu dönemlere ilişkin olduğu anlaşılan amme alacaklarının davacıdan tahsili için 30/10/2013 tarihinde dava konusu ödeme emrinin düzenlenerek tebliğ edildiği, şirket malvarlığı araştırmasının 10/09/2014 tarihinde yapıldığı, asıl borçlu şirket adına kayıtlı araç, gayrimenkul, deniz taşıtı, iş makinesi, sivil hava aracı olmadığının tespit edildiği, ayrıca şirketin banka hesaplarına muhtelif dönemlerde e-haciz tatbik edildiği ve amme alacağının asıl borçlu şirketten tahsiline imkan olmadığının ortaya konulduğu davacı adına düzenlenen dava konusu ödeme emrinde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, 13/05/2008 tarihinde şirketi devretmesi nedeniyle hiçbir sorumluluğu bulunmadığı, diğer hissedara başvurulmadan, sadece kendisine yönelik borç tahsil talebinin hukuka aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, … TL maktu karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 28/03/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.