Danıştay Kararı 4. Daire 2023/787 E. 2023/1786 K. 30.03.2023 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2023/787 E.  ,  2023/1786 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2023/787
Karar No : 2023/1786

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : …Bakanlığı
… Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket tarafından, 2019/3 döneminde yurt dışında mukim olan şirketlere yapılan reklam hizmeti ödemeleri üzerinden kesilen kurum (stopaj) vergisinin iadesi istemiyle yapılan düzeltme şikayet başvurusunun zımnen reddine ilişkin işlemin iptali ve kesilen verginin ödeme tarihinden itibaren iade tarihine kadar hesaplanacak tecil faiziyle iadesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; uyuşmazlığın çözümü için öncelikle Anayasa’nın 90. maddesi ile Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi yorumlanarak olaya uygulanacak mevzuat hükümlerinin belirlenmesi, ikinci olarak Çifte Vergilendirmeyi Önleme Anlaşması ve Vergi Usul Kanun’undaki iş yeri kavramı yorumlanarak ticari kazancın, Akit Devlette yer alan bir iş yeri vasıtasıyla elde edilip edilmediğinin belirlenmesini gerektirdiği, dolayısıyla, idareden düzeltilmesini isteme hakkı doğuran vergi hatalarının, yorumlama yöntemiyle çözülmesine gerek duyulmayan açık ve ilk bakışta anlaşılabilir, maddi şartlar veya hukuki değerlendirme bakımından yoruma müsait olmayan hususlar olmasından mütevellit uyuşmazlığın hukuki yorum gerektirmesi sebebiyle dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı, sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Kararın hatalı ve hukuka aykırı olduğu, kanunda yeri olmayan bir verginin daha alt bir norm ile tahakkuk ettirilemeyeceği, Kurumlar Vergisi Kanunu’nun 30. maddesi ile ve Gelir Vergisi Kanunu’nun 94. maddesinde dar mükellef olan yurt dışında mukim bir kurumdan internet üzerinden alınan reklam hizmetlerinin vergilendirilmesine dair bir ibare olmadığı, Cumhurbaşkanı’na bu konuda bir yetki verilmediği, düzenleyici işlem niteliğinde olan Cumhurbaşkanlığı Kararı ile vergi ihdas edilemeyeceği, bu nedenle dava konusu işlemin mevzuda hata kapsamında olduğu, zira açık olarak verginin konusuna girmeyen işlem nedeniyle vergi tahakkuk ettirildiği, kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, … TL maktu karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 30/03/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.