Danıştay Kararı 4. Daire 2023/309 E. 2023/484 K. 02.02.2023 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2023/309 E.  ,  2023/484 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2023/309
Karar No : 2023/484

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Sinema Turizm ve Sportif Tesisler İşletmeciliği Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av….

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… İhtisas Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av…

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket hakkında düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden 2019/6 dönemine ilişkin olarak re’sen tarh edilen tekerrür hükümleri uygulanarak kesilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: …. Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; dava konusu olan cezalı tarhiyata ilişkin olarak düzenlenen vergi/ceza ihbarnamesinin 28/07/2021 tarihinde e-tebligat yolu ile davacıya gönderildiği ve beş günlük süre sonu olan 02/08/2021 tarihinde davacıya tebliğ edildiği görüldüğünden, 02/08/2021 tarihinde davacıya e-tebligat yoluyla tebliğ edilen vergi/ceza ihbarnamesi içeriği cezalı vergiye karşı en geç, 2577 sayılı Kanun’un 7. maddesi uyarınca tebliğ tarihini izleyen günden itibaren otuz (30) günlük dava açma süresinin son günü olan 01/09/2021 günü mesai saati bitimine kadar dava açılması gerekirken, bu sürenin geçirilmesinden sonraki bir tarih olan 06/09/2021 tarihinde açılan bu davanın süre aşımı sebebiyle esasının incelenme olanağı bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın süre aşımı nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : E-tebligata ilişkin olarak mükellefi korumak adına getirilen hükümlerin aleyhe olacak şekilde yorumlanmasının yerinde olmadığı, işletmenin faaliyetinin devamlılığı için, ülke kredi notu dikkate alınarak, Kore’de bulunan yatırım bankaları ile anlaşma sağlandığı, buna göre, kullanılacak kredinin bir kısmının bu bankalarca sağlanmasına, geri kalan kısmının ise özel olarak bu amaçla kurulmuş şirketler vasıtasıyla temin edilmesine karar verildiği, ancak kredinin ana yüklenicisinin kredi verenler olduğu, her hangi bir aracılık bedeli olmaksızın aracı kurumlar ile firma arasında akdedilen kredi sözleşmesi gereği faiz ödenmesine karar verildiği, kredi verenlerin yurt dışında yerleşik banka ve finans kurumu oldukları dikkate alınarak ödenen faizlerin katma değer vergisine tabi olmadığı, bu nedenle cezalı tarhiyatın hukuka aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Dava konusu cezalı vergiye ilişkin düzenlenen vergi/ceza ihbarnamesinin davacı şirkete 02/08/2021 tarihinde tebliğ edildiği, 30 (otuz) günlük dava açma süresinin 01/09/2021 tarihinde sona ermesine karşılık bakılmakta olan davanın dava açma süresi geçtikten sonra 06/09/2021 tarihinde açıldığı, davanın esastan incelenmeksizin usulden reddi yönünden verilen kararın hukuka uygun olduğu, esasa ilişkin olarak ise, davacı hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda davacının yurt dışı yerleşiklere yapılan ödemeler üzerinden sorumlu sıfatıyla tevkif etmesi gereken katma değer vergisini tevkif edip beyan etmediğinin tespiti üzerine bu rapora istinaden düzenlenen vergi inceleme raporu uyarınca söz konusu cezalı verginin re’sen tarh edildiği, yapılan işlemlerin hukuka uygun olduğu, temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, … TL maktu karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 02/02/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.