Danıştay 4. Daire Başkanlığı 2023/1174 E. , 2023/1175 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2023/1174
Karar No : 2023/1175
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket adına, sahte fatura kullanıldığından bahisle vergi inceleme raporuna istinaden 2009/9,10,11 dönemlerine ilişkin olarak resen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi ile 213 sayılı Kanun’un 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacının faturalarını kayıtlarına aldığı Atışalanı Vergi Dairesi mükellefi … ve Gülhisar Vergi Dairesi mükellefi … hakkında düzenlenen vergi tekniği raporlarındaki tespitlerden bu mükellefler tarafından düzenlenen faturaların sahte olduğu anlaşıldığından, bu faturalar nedeniyle yapılan tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, bozma kararına uyularak davanın reddine karar verildiği halde davacı lehine yeniden vekalet ücreti takdir edildiği, mahkeme kararının onanarak kesinleşen kısmı hakkında mükerrer olacak şekilde vekalet ücreti takdir edilemeyeceğinden kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin kabulüyle mahkeme kararının vekalet ücretine ilişkin hüküm fıkrasının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun “Temyiz İncelemesi Üzerine Verilecek Kararlar” başlıklı 49. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendinde, kararda yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan maddi hatalar ile düzeltilmesi mümkün eksiklik veya yanlışlıklar varsa kararın düzeltilerek onanmasına karar verileceği hükmü yer almaktadır.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 31. maddesinde, bu Kanun’da hüküm bulunmayan yargılama giderlerine ilişkin hususlarda Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu hükümlerinin uygulanacağı düzenlenmiş; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 323. maddesinde, vekille takip edilen davalarda kanun gereğince takdir olunacak vekalet ücreti yargılama giderleri içinde sayılmış; 332. maddesinde de, yargılama giderlerine mahkemece resen hükmedileceği düzenlenmiştir.
1136 sayılı Avukatlık Kanunu’nun “Avukatlık Ücreti” başlıklı 164. maddesinin birinci fıkrasında, avukatlık ücretinin, avukatın hukuki yardımının karşılığı olan meblağı veya değeri ifade ettiği belirtilmiş; 168. maddesinin son fıkrasında ise, avukatlık ücretinin takdirinde, hukuki yardımın tamamlandığı veya dava sonunda hüküm verildiği tarihte yürürlükte olan tarifenin esas alınacağı kurala bağlanmıştır.
Dosyanın incelenmesinden; sahte fatura kullanıldığından bahisle vergi inceleme raporuna istinaden 2009/9,10,11 dönemlerine ilişkin olarak resen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi ile 213 sayılı Kanun’un 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istemiyle açılan davada davanın kısmen kabulüne kısmen reddine dair kararının bozulması istemiyle taraflarca yapılan temyiz istemi üzerine, Vergi Mahkemesi kararının, özel usulsüzlük cezasının kaldırılmasına ve dava reddine ilişkin kısmının onandığı, tarhiyatın, Atışalanı Vergi Dairesi mükellefi … ve Gülhisar Vergi Dairesi mükellefi … ‘dan alınan faturalardan kaynaklanan kısmının ise bozulduğu bunun üzerine bozmaya uyan Vergi Mahkemesince davanın reddedildiği, yargılama giderlerinin haklılık oranına göre taraflar üzerinde bırakılarak taraflar lehine yeniden vekalet ücretine hükmedildiği anlaşılmaktadır.
Sonucu itibarıyla kısmen kabul kısmen ret ile sonuçlanan davada; yargılama giderlerinin 6100 sayılı Yasada öngörüldüğü şekilde haklılık oranına göre belirlenmesi gerektiğinden, davanın kabule ilişkin hüküm fıkraları onanarak kesinleşmiş olup kesinleşmiş hüküm fıkrasına, bozmaya uyma kararında tekrar yer vererek mükerrer olacak şekilde davacı lehine vekalet ücretine hükmedilmesinde hukuka uygunluk görülmemiştir.
Temyize konu Mahkeme kararının verildiği tarihte yürürlükte olan 03/09/2022 tarih ve 31665 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin ikinci kısmının birinci bölümünde vergi mahkemelerinde duruşmasız görülen davalar için asgari avukatlık ücretnin 5.500 TL olduğu görülmüştür.
Bu durumda, vekalet ücretine ilişkin hüküm fıkrası yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan maddi hatalar ile düzeltilmesi mümkün eksiklik veya yanlışlık kapsamında olduğu ve davacı lehine yeniden vekalet ücreti takdir edilmeyeceği dikkate alındığında, “Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca belirlenen 5.500 TL vekalet ücretinin davalı idare tarafından davacıya ödenmesine” ilişkin kısım çıkartılarak vekalet ücretine ilişkin hüküm fıkrası “kararın verildiği tarihte yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca belirlenen 5.500 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı idareye ödenmesine, daha önce 750,00 TL ödeme yapılmış ise mahsup edilerek ödenmesine” şeklinde düzeltilerek onanması gerektiği sonucuna varılmıştır.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … ve E:…, K:… sayılı kararının, vekalet ücretine ilişkin hüküm fıkrasının 2577 sayılı Kanunun 49/1-(b) maddesi uyarınca düzeltilerek ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 02/03/2023 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
(X) KARŞI OY :
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun “Temyiz İncelemesi Üzerine Verilecek Kararlar” başlıklı 49. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendinde, kararda yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan maddi hatalar ile düzeltilmesi mümkün eksiklik veya yanlışlıklar varsa kararın düzeltilerek onanmasına karar verileceği hükme bağlanmıştır.
Buna göre; temyiz incelemesinde düzeltilerek onama kararı verilmesi ancak üzerinde tartışma bulunmayan maddi hata ve yanlışlıklar olması halinde mümkün olabilecektir. Olayda ise, davanın kabule ilişkin hüküm fıkraları onanarak kesinleşmiş olup kesinleşmiş hüküm fıkrasına, bozmaya uyma kararında tekrar yer vererek mükerrer olacak şekilde davacı lehine vekalet ücretine hükmedildiği anlaşıldığından bu hükmün kaldırılması ancak kararın temyize konu hüküm fıkrasının bozularak mahkemece yapılacak yargılama ile mümkün olduğu anlaşılmaktadır.
Bu durumda ihtilaf konusu olan bu hususta muhakeme yapılarak karar verilmesi usul hukukunun gereği olduğundan mahkeme kararının temyize konu hüküm fıkrası yönünden bozulması gerekirken Dairenin düzeltilerek onanması yolundaki kararına katılmıyorum.