Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2023/101 E.  ,  2023/1713 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2023/101
Karar No : 2023/1713

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Aydınlatma Sanayi Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, 2012/5 dönemine ilişkin olarak 04/11/2015 tarihinde ihtirazi kayıtla verilen katma değer vergisi düzeltme beyannamesi üzerine tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi ile damga vergisi ve hesaplanan gecikme faizinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesinin temyize konu kararıyla; uyuşmazlık konusu dönemde davacının fatura aldığı … Aydınlatma İth. İhr. Ltd. Şti. hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı Vergi Tekniği Raporu’nun anılan mükellef tarafından davacıya düzenlenen faturaların sahte olduğunu ortaya koymak için yetersiz olduğu sonucuna varıldığından, dava konusu katma değer vergisi, damga vergisi ve gecikme faizi tahakkuku ile kesilen vergi ziyaı cezasında yasal isabet görülmediği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 27/03/2023 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Davacı tarafından, 2012/5 dönemine ilişkin olarak 04/11/2015 tarihinde ihtirazi kayıtla verilen katma değer vergisi düzeltme beyannamesi üzerine tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi ile damga vergisi ve hesaplanan gecikme faizinin kaldırılması istemiyle açılan davada verilen kabul kararı, davalı idare tarafından temyiz edilmiştir.
Uyuşmazlık konusu dönemde davacıya fatura düzenleyen Beyoğlu Vergi Dairesi mükellefi … Aydınlatma İthalat İhracat Ltd. Şti. hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı Vergi Tekniği Raporu’nda yer alan tespitlere göre; 15/12/2010 tarihinde aydınlatma ekipmanlarının toptan ticareti ve belirli bir mala tahsis edilmiş mağazalarda aydınlatma teçhizatı perakende ticareti işi ile iştigal etmek üzere mükellefiyet tesis edildiği, 03/02/2014 tarih ve 8499 sayılı Ticaret Sicil Gazetesinde, 17/01/2014 tarihinde alınan karar ile şirketinin faaliyetine devam etmesinde fayda görülmediğinden tasfiye haline girmesine karar verildiği, tebligata çıkarılan defter belge isteme yazısının tasfiye memuru … ve şirketin son ortağı ve müdürü olan …’na adresten ayrılmış olmaları nedeniyle tebliğ edilemediği, anılan mükellefin 2011, 2012, 2013 ve 2014 yılı vergilendirme dönemleri itibariyle verdiği katma değer vergisi beyannamelerinde yer alan matrahların toplamı 68.292.238,00 TL olmasına rağmen toplamda 3.454,18 TL gibi çok cüz’i miktarda verginin tahakkuk etttiği ve bu vergilerin yalnızca 1.173,31 TL’ lik kısmının ödendiği, yüksek matrahlı katma değer vergisi beyannameleri verdiği dönemler için muhtasar beyannamelerinde 07/2011-09/2011 dönemlerinde ”1”, 10/2011 -12/2011 dönemlerinde ise sırasıyla ”3”, ”4” ve ”3” ücretli çalışan bildiriminde bulunduğu bu tarihler dışındaki dönemler için ücretli çalışan bildirilmediği, beyan edilen ciroları gerçekleştirebilecek yeterli işçi, emtia vb. bir ticari varlığa sahip olmadığı, ihtilaf konusu dönemdeki emtia hizmet alım tutarı ile anılan mükellefe hizmet emtia satan firmaların Bs bildirimlerinin orantısız olduğu ve emtia, hizmet alınan firmaların bir kısmı hakkında sahte belge düzenleme nedeniyle olumsuz tespitler bulunduğu göz önünde bulundurulduğunda, anılan mükellef tarafından davacı adına düzenlenen faturaların gerçek bir emtia teslimi ve hizmet ifasına dayanmadığı sonucuna ulaşıldığından, bu faturalar nedeniyle yapılan cezalı tarhiyatta hukuka aykırılık, Vergi Mahkemesi kararında ise hukuki isabet görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, davalı idarenin temyiz isteminin kabulü ile Mahkeme kararının bozulması gerektiği görüşüyle karara katılmıyoruz.