Danıştay Kararı 4. Daire 2022/923 E. 2023/961 K. 23.02.2023 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2022/923 E.  ,  2023/961 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2022/923
Karar No : 2023/961

TEMYİZ EDEN (DAVACI) :
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : …. Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…., K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: :Davacı adına, inşa ettiği binalarla ilgili mahallinde yapılan tespit ve inceleme sonucu 30 seri nolu Katma Değer Vergisi Genel Tebliğine göre düzenlenen 09/01/2009 tarihli raporda 25 adet villadan yalnızca 4 adedinin net alanının 150 m2’nin altında olduğunun tespit edildiği, %18 oranında hesaplaması gereken katma değer vergisi oranını %1 olarak hesapladığından bahisle vergi inceleme raporuna istinaden 2007/12. dönemi için tarh edilen vergi zıyaı cezalı katma değer vergisi ile 2007 yılı için Vergi Usul Kanununun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine Vergi Mahkemesince verilen kararda; … Yakası Emlak Müdürlüğü Teknik Büro ekibi tarafından uyuşmazlığa konu konutların net faydalı alanlarının tespiti bakımından yapılan ölçümler sonucu 09/01/2009 tarihli yoklama fişleri ile … ve … tarihli ölçüm raporları düzenlendiği, bu raporlarda, davacı kurumun teslim ettiği net kullanım alanı 150 m2’nin altında (149,5526 m2) olduğu belirtilen uyuşmazlık konusu B tipi 21 adet villanın m2 büyüklüklerinin 150 m2’nin üstünde olduğunun tespit edildiğinden bahisle dava konusu cezalı tarhiyatın yapıldığı, Mahkemelerince 08/02/2021 tarihinde mahallinde yapılan keşif ve bilirkişi incelemesi sonucunda düzenlenen ek bilirkişi raporunda yer alan hesaplamaya göre de davacı kurumun teslim ettiği net kullanım alanı 150 m2’nin altında (149,5526 m2) olduğu belirtilen uyuşmazlık konusu B tipi 21 adet villanın m2 büyüklüklerinin 150 m2’nin üstünde (150,7626 m2) olduğunun tespit edildiği; bu durumda, davacı kurumun teslim ettiği uyuşmazlık konusu 21 adet konuta ilişkin katma değer vergisi oranının %18 olması gerekirken %1 olarak hesaplanması nedeniyle düzenlenen vergi inceleme raporuna istinaden re’sen tarh edilen dava konusu vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinde ve kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Dosyada yer alan tasdikli proje, villalara ait iskan belgelerine göre inşaatın bitim tarihinde dava konusu villaların 150 m2’nin altında olduğunun sabit olduğu, projede kapalı alan olarak gösterilen alanın iskan sonrasında yeni maliklerin merdiven altındaki kullanılmaması gereken alanı, zaman içinde kendi ihtiyaçlarına göre değiştirerek kullandıkları, bunun kendilerine fatura edilemeyeceği, kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin …. tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
5. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 23/02/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.