Danıştay Kararı 4. Daire 2022/7249 E. 2023/67 K. 10.01.2023 T.

Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2022/7249 E.  ,  2023/67 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2022/7249
Karar No : 2023/67

TEMYİZ EDEN (DAVALI) :…Vergi Dairesi Başkanlığı
( …Vergi Dairesi Müdürlüğü)

VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …Tekstil İşletmeleri Emlak Dan. Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU :…Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirketin, 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu’nun 29/2. maddesi kapsamında net kullanım alanı 150 m²’nin altında kalan konut teslimleri nedeniyle indirimli orana tabi satışlardan doğan iade alacağı isteminin reddine ilişkin işlemin iptali ile iade tutarının faizi ile iadesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: …Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:…sayılı kararda; davacı şirket tarafından satışı gerçekleştirilen dairelerin projesinde tesisat boşluğu olarak belirtilen 10,54 m2’lik alan kullanım alanına dahil edilemeyeceği, ayrıca söz konusu tesisat boşluğu olarak belirtilen 10,54 m2’lik alanın daire sahiplerince teslim sonrası kullanım alanına dahil edilmesi yada amacına uygun kullanılmadığının tespit edilmesi hali imar mevzuatına aykırılık teşkil edebilecek ise de, bu durumun söz konusu dairelerin net kullanım alanı 145 m2 olarak daire sahiplerine teslim edilmesi sonrası indirimli katma değer vergisi oranından yararlanılmasına engel teşkil etmeyeceği ve teslim anında da dairelerin net kullanım alanının 145 m2 olmadığı yönünde davalı idarece yapılmış bir tespitin de bulunmadığı anlaşıldığından, davacı şirketin iade talebinin reddi işleminde hukuka uyarlık bulunmadığı; davacının faiz ile ilgili talebine ilişkin oarak 213 sayılı Kanun’un 112/5. maddesi doğrultusunda hesaplanacak tecil faizinin davacıya ödenmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, davacı adına yapılan işlemlerde hukuka uyarlık bulunmadığı, temyiz isteminin kabulü ve Bölge İdare Mahkemsi kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu …Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 10/01/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.