Danıştay 4. Daire Başkanlığı         2022/6843 E.  ,  2022/7918 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2022/6843
Karar No : 2022/7918

TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1) …
VEKİLİ : Av. …
2) …Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ: Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek aleyhlerine olan hüküm fıkralarının taraflarca bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Serbest muhasebeci mali müşavir olan davacı adına sahte fatura kullandığından bahisle vergi inceleme raporuna dayanılarak 2011/2, 3, 4, 5, 6, 9, 11 dönemlerine ilişkin olarak re’sen tarh edilen katma değer vergileri ile tekerrür hükümleri uygulanarak kesilen üç kat vergi ziyaı cezalarının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Danıştay bozma kararı üzerine, Vergi Mahkemesince, mahkeme kararının, karar düzeltme aşamasında Danıştay 4. Dairesinin 29/12/2021 tarih ve Esas No:2021/3569, Karar No:2021/11448 sayılı kararı ile, üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri yönünden karar düzeltme istemi reddedilerek kesinleştiği, vergi ziyaı cezalarına tekerrür uygulanmasına yönelik ise, karar düzeltme istemi kabul edilerek bu kısmın bozulduğu anlaşıldığından, uyuşmazlık; vergi ziyaı cezalarının tekerrür nedeniyle artırılan kısmına münhasıran incelenerek, cezalara uygulanan tekerrür hükümlerinin dayanağının, davacıya 2010/10 dönemine ilişkin olarak kanuni süresinden sonra verilen katma değer vergisi düzeltme beyannamesi sonucu belirlenen 220,50 TL vergi ziyaı cezasına 213 sayılı Kanun’un 376. maddesi uyarınca indirim yoluna gidilerek kesilen 110,25 TL vergi ziyaı cezası olduğu ve aynı gün içerisinde 08/12/2010 tarihinde davacı şirkete tebliğ edilerek tahakkuk ettirildiği, 213 sayılı Kanun’un 339. maddesinin 7338 sayılı Kanun’un 38. maddesiyle değişen hâlinin, düzenlemenin önceki hâline göre davacının lehine olduğu; bir ceza kanunu müessesesi olan “lehe olan kanun hükmünün uygulanması” ilkesi göz önüne alındığında, dava konusu her bir vergi ziyaı cezası yönünden ayrı ayrı olacak şekilde tekerrür hükümleri uygulanarak artırılan kısımlarının 110,25 TL tutarına isabet eden bölümlerinde hukuka aykırılık, bu tutarı aşan kısımlarında hukuka uygunluk görülmediği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Kararın aleyhe olan kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Kararın aleyhe olan kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5. 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, … TL maktu karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 16/12/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.